بررسی مشکلات کودکان دیرآموز

می دانیم که بعضی از کودکان سریعتر از کودکان دیگر می آموزند و نیز بعضی از آنان از دیگر همسالانشان در یادگیری کندترند و در نتیجه در تامین نیازهای خویش و یا خواسته های دیگران از آنان دچار مشکلاتی می شوند. کودکان دیر آموز گروهی از کودکان هستند که بهره هوشی معادل ۷۰ تا ۸۵ دارند و حدود۱۳/۶درصد کل جمعیت را تشکیل می دهند. این گروه از کودکان دارای هیچ گونه علامت جسمی با ظاهری مشخصی نیستند و به جز در امور تحصیلی و فعالیت های پیچیده ذهنی که ممکن است با شکست مواجه شوند در سایر امور زندگی می توانند مستقل عمل کرده و موفق شوند . کودکان دیر آموز نسبت به افراد عادی مقدار کمی از لحاظ رشد ذهنی پایین است، این گروه نسبت به گروههای عقب مانده ذهنی از نظر ذهنی بالاتر می باشد و بیشترین افراد گروه عقب مانده را در بر می گیرند. زمان فیزیکی صرف شده از سوی این کودکان کمتر از سایرین نیست، اما کوتاهتر از آن چیزی است که برای توانایی یادگیری آنان مناسب باشد. اولین قدم در مورد کودکان دیر آموز؛ باید به دور از هر نگرش و تعصب منفی باشد، زیرا دیرآموزان متعلق به جامعه عادی هستند و استثنایی تلقی نمی شوند. اگر یک کودک دیر آموز در نظام آموزشی تعلیم درستی نبیند، با برچسب استثنایی وارد مراکز ویژه می شود و نشانه ضعف در کارآمدی نظام آموزشی است. همچنین باید خانواده های دانش آموز دیرآموز را اطلاع رسانی کنیم تا به شناخت بیشتری در مورد شرایط فرزندشان و کمک به ایشان برسند.با اعتراف به این حقیقت که انسان نمی تواند و نباید بر آنچه که از خود اراده و اختیاری در آن نداشته، امتیازی برای خود نسبت به دیگران قائل باشد و اگر تحت شرایطی نسبت به دیگری تفاخر و احساس برتری نماید این حالت را می توان بیانگر جهالت و از خود بیگانگی فرد دانست. باید دانست که زشتی و زیبایی، عقب ماندگی و تیز هوشی،نابینایی و بینایی، ناشنوایی و شنوایی، روستایی و شهری، سیاهی و سفیدی نباید سایر برتری بر دیگری می باشد. چه بسا برتری انسان بر انسان فقط از لحاظ تقوا و تقرب به خداست

Keywords:

کودکان , دیرآموز استثنا