تاثیر مدیریت آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های مختلف برنج (مطالعه موردی: شهرستان آمل)
Publish place: Water and Soil Resources Conservation، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 124
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WSRCJ-12-1_004
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1401
Abstract:
زمینه و هدف: امروزه آبیاری غرقاب دائم در دوره رشد محصول در شالیزارهای شمال کشور موجب مصرف بالای آب شده است. با توجه به کمبود منابع آبی کشور، مدیریت مناسب آبیاری جهت کاهش مصرف آب در ارقام مختلف برنج، ضروری است. بنابراین، پژوهش حاضر به-منظور بررسی اثر مدیریت های آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ برنج اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور، معاونت مازندران (آمل) اجرا شد. در این آزمایش ژنوتیپ های برنج در چهار سطح (G۱: طلوع، G۲: طارم، G۳: تیسا و G۴: شیرودی) به عنوان فاکتور اصلی و سطوح آبیاری در شش سطح (I۱: غرقاب دائم از نشاکاری تا ۲۰ روز پس از ۵۰ درصد گلدهی و سپس قطع آبیاری، I۲: غرقاب دائم از نشاکاری تا ۱۵ روز پس از ۵۰ درصد گلدهی و سپس قطع آبیاری، I۳: غرقاب دائم از نشاکاری تا ۱۰ روز پس از ۵۰ درصد گلدهی و سپس قطع آبیاری، I۴: غرقاب دائم از نشاکاری تا ۵ روز پس از ۵۰ درصد گلدهی و سپس قطع آبیاری، I۵: غرقاب دائم از نشاکاری تا مرحله گلدهی و سپس قطع آبیاری و I۶: آبیاری تناوبی از نشاکاری تا ۱۰ روز قبل از برداشت و سپس قطع آبیاری به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. در زمان رسیدگی فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد نظیر ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد کل پنجه در کپه، تعداد دانه پر در خوشه و وزن هزار دانه اندازه گیری شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد دانه (به ترتیب ۶۷۶۵ و ۴۲۵۵ کیلوگرم در هکتار) از ارقام طلوع و طارم حاصل شد. اعمال سطح I۱ موجب حصول حداکثر عملکرد دانه (۸/۶۲۹۱ کیلوگرم در هکتار) گردید، در حالی که با کاربرد سطح I۵، عملکرد به میزان ۴/۱۷ درصد کاهش یافت. سطح I۶ ضمن تولید عملکرد دانه مطلوب (۵۹۱۱ کیلوگرم در هکتار)، به عنوان بهترین گزینه مدیریت آبیاری در شرایط کمبود آب جهت آبیاری تعیین گردید.نتایج: با توجه به نتایج، اعمال سطح آبیاری تناوبی از نشاکاری تا ۱۰ روز قبل از برداشت و سپس قطع آبیاری در گیاه برنج در منطقه مورد مطالعه، عملکرد قابل قبولی را در شرایط کم آبی خواهد داشت و جهت دستیابی به حداکثر مقدار عملکرد، رقم طلوع به عنوان ژنوتیپ مناسب پیشنهاد می گردد.
Keywords:
Authors
مجتبی ذبیح پور روشن
دانشجوی دکتری، گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.
علی باقری
استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.
رضا اسدی
گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران. استادیار سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات برنج کشور معاونت مازندران، آمل، ایران.
داود اکبری نودهی
استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.
فضل شیردل شهمیری
استادیار گروه زراعت، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :