امروزه رشد روزافزون و گسترش وسایل نقلیه موتوری و افزایش اشتیاق و میل به استفاده از وسایل نقلیه شخصی، شاهد رشد چشمگیر
ترافیک در اقصی نقاط کشور ازجمله تهران و دیگر
کلانشهرها هستیم. یکی از وظایف شهرداریها به عنوان یک نهاد عمومی غیردولتی، سیاستگذاری و برنامه ریزی شهری درزمینه های حمل ونقل عمومی و شهری است، ازاینرو توانمندسازی مدیریت حمل ونقل شهری زمینه توسعه حمل ونقل عمومی شهری را در ابعاد مختلف در بردارد و اثرات بسیاری را بر میزان
ترافیک شهری میگذارد.هدف از انجام این پژوهش شناسایی نقش و وظایف مدیریت حمل ونقل شهری و تاثیر آن بر میزان
ترافیک کلانشهر تهران است لذا از طریق مصاحبه ای عمیق و کارآمد طبق پرسشنامهای محقق ساخته و منطبق با نیاز پژوهش با ۱۱۲ نفر از کارشناسان، معاونان و مدیران باتجربه و باسابقه حوزه معاونت حمل ونقل و
ترافیک شهر تهران، اصفهان و مشهد، نقاط ضعف و مثبت این حوزه شناسایی گردید و از طریق نرم افزار spss و LISREL و تحلیلهای اکتشافی و عاملی گویه های تحقیق دسته بندی شدند.نتایج تحقیق نشان داد که با تطبیق عاملهای تائیدی مرتبه اول و دوم به ابعاد ساختاری و عملیاتی، فرهنگی و اجتماعی، زیست محیطی، رفاهی و ماهیتی، علوم تکنولوژی و زیرساختهای شهرسازی دست یافتیم، بدین گونه که عدم رعایت زیرساختهای شهرسازی با ۰/۹۱ بیشترین تاثیر را در عملکرد مدیریت حمل ونقل و
ترافیک گذاشته است، پس ازآن به ترتیب حوزه علوم تکنولوژی با ۰/۸۹، حوزه فرهنگی و اجتماعی با ۰/۸۷، حوزه رفاهی و ماهیتی ۰/۸۶، حوزه های زیست محیطی ۰/۸۵ و حوزه ساختاری و عملیاتی ۰/۸۳ تاثیرگذار در میزان
ترافیک شهری بوده اند.