بررسی رابطه بین بیگانگی اجتماعی نوجوانان با تاکید بر میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی(مطالعه موردی: نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ سال شهر خرم آباد)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین بیگانگی اجتماعی نوجوانان با تاکید بر میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی (مطالعه موردی: نوجوانان ۱۸-۱۳ ساله شهر خرم آباد) می باشد. طرح تحقیق حاضر پیمایشی از نوع کمی و همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه نوجوانان ۱۸-۱۳ ساله شهر خرم آباد می باشد و حجم نمونه با استفاده فرمول کوکران۳۸۲ نفر که ۲۰۹ پسر و ۱۷۳ دختر بدست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بیگانگی اجتماعی ملوین سیمن و استفاده از وسایل ارتباط جمعی محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق بهره گیری از نظرات متخصصان جامعه شناسی و پایایی پرسشنامه از طریق پیش آزمون در بین ۳۰ نفر و با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن ۰/۹۴۸ بدست آمد. جهت تحلیل آماری و تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss نسخه ۲۱ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان استفاده از شبکه های ماهواره ای با بیگانگی اجتماعی نوجوانان رابطه وجود دارد، در حالی که بین جنسیت و بیگانگی اجتماعی تفاوت معنی داری وجود ندارد، همچنین بین مشارکت در شبکه های اجتماعی و استفاده از فناوری اطلاعات با بیگانگی اجتماعی رابطه ای وجود ندارد.

Keywords:

بیگانگی اجتماعی , وسایل ارتباط جمعی , شبکه های اجتماعی , نوجوانان ,