بررسی رویکرد معماران معاصر ایران پیرامون سنت گرایی در دهه ۲۰ تا ۵۰ مطالعه موردی: آثار نادر اردلان و هوشنگ سیحون
Publish place: 8th International Conference on Interdisciplinary Researches in Civil Engineering, Architecture and Urban Management in 21st Century
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 191
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENGGCONF08_050
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1401
Abstract:
در بررسی معماری گذشته ی ایران، مشاهده می شود که معماری از یک روند مشخص پیروی می کرده، که با دوره های قبل و بعد از خود ارتباطی منطقی برقرار میکرده است. اما در دوره ی معاصر و با ورود موج نوگراییبه ایران و افزایش سرعت تغییرات در معماری، آن روند مستمر و منطقی هم دستخوش تغییراتی شد. در این مقاله و در جستجو برای پیدا کردن راه های اتصال معماری گذشته و معماری نو، پس از مروری بر نظراتمختلف پیرامون سنتگرایی و همچنین وضعیت معماری ایران در سال های دهه ۲۰ تا ۵۰ ،با هدف پاسخ به این پرسش که معماران چگونه سنت را در کارهای خود بازتاب دادند، تعدادی نمونه موردی بررسی شدند ومولفه های موجود در آنها بر حسب میزان پیروی آن ها از اصول معماری مدرن یا الگوهای معماری سنتی ایران ارزشگذاری شدند. در پایان این نتیجه حاصل شد که میزان و نوع پیروی آثاری که از آنها بعنوان معماری سنتییاد می شود از معماری تاریخی ایران، با یکدیگر یکسان نیست، و از این رو می توان دسته بندی های مختلفی برای این آثار در نظر گرفت .
Keywords:
Authors
محمد فرشیدی
پژوهشگر دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز