بررسی عوامل موثر بر امکان بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی از دیدگاه کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان تهران

هدف تحقیق پیمایشی حاضر، بررسی الزامات موثر بر بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی از دیدگاه کارشناسان کشاورزی استان تهران بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای ساختارمند بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (۰/۹۵ - ۰/۸۲=α) تایید گردید. جامعه آماری شامل کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان تهران بودند (۳۰۸N=) که از این میان، تعداد ۱۹۶ نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (n=۱۹۶). نتایج تحقیق نشان داد که بین سابقه کار، الزامات اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، آموزشی و تحقیقاتی با امکان بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری در سطح یک درصد خطا وجود داشت، این در حالی است که بین سن، میزان تحصیلات با امکان بکارگیری انرژی خورشیدی در بخش کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری در سطح پنج درصد خطا وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای الزامات اقتصادی، الزامات تحقیقاتی، سابقه کار و  الزامات آموزشی، نقش مثبتی در امکان بکارگیری انرژی خورشیدی دارند و ۳۳ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می نمایند. 

Keywords:

انرژی خورشیدی , بخش کشاورزی , کارشناسان جهاد کشاورزی , استان تهران