مبداء و مقصد هنراسلامی

هنرشاید به دلیل بازگشت به حس انسانی و شاید به خاطر تکیه اش برشهود و مکاشفه کارایی بسیاردرانتقال معنا دارد مقصود واقعی هنراسلامی چیزی جز تجلی حقیقت ذات پروردگار نیست درواقع این نوای اوست که دراوج هنرمند طنین انداز می شود و هنرمند بسته به نوع اثر هنری که ارایه میدهد از قبیل شعر و موسیقی و معماری و ... این حقیقت اعلی را برآفتاب می سازد اگر به طیف گسترده هنرها از شعر و موسیقی و معماری گرفته تا مجسمه سازی و تئاتر و نقاشی و ...نظر کنیم درمی یابیم که تمامی این هنرها به رغم تفاوت های ظاهری مشهود که با یکدیگر دارند دارای وجوه اشتراکی نیزهستند درمقاله حاضر نگارنده ضمن بررسی آرا ذکر شده پیرامون هنر با مدنظر قرار دادن بینش مذهبی به عنوان نظرگاه پژوهش به بررسی برخی خصوصیات هنر دینی بطوراعم و هنر اسلامی بطور اخص پرداخته است باشد که با بازگشت به ریشه ها و مبادی فکری هنر گذشته ایران اسلامی و کشف حقیقتی که هنرمندان همواره سعی در ابراز آن به زبانهای مختلف نموده اند به کلید وحدت درآنها دست یابد و با بهره گیری از آن حقیقت برتر درهنر امروز معنای از دست رفته را به هنر بازگرداند.