مطالعه و بررسی مولفه های شاخص طراحی هتل با رویکرد زمینه گرایی در ایران

بررسی عوامل موثر بر تداوم و جاودانگی یک اثر معماری و تعاریف گوناگون ارائه شده از یک اثر جاودانه ازآن جهت ضروری است که امروزه پس از دو دوره هنری نوگرا و فرا نوگرا و تلاش آنها برای ایجاد یک میراث نوین هنری ماندگار و اصیل، عمر هنر بسیار کمتر از گذشته شده است. این امر علاوه بر از دست رفتن سرمایه کشور باعث فراموش شدن و بیارزش شدن هنری چون معماری میشود. درواقع چنین معماری دچار روزمرگی شده و بریده از آرمانها، اسیر حالت مصرفی، همچون هر کالایی، دارای تاریخ مصرف و انقضا می گردد. همچنین بی هویتی و عدم تعلق به مکان در کنار عدم توجه به اقلیم، طبیعت و تاریخ، معماری مدرن را با مشکلات اساسی روبه رو کرد. همین مسئله معماران معاصر را بر آن داشت تا به جستوجوی راه حلی برای مشکلات برآمده از معماری مدرن برآیند. یکی از مباحث اخیر مطرح در معماری، طراحی مطابق با بستر و زمینه است. معنی زمینه، بستری است که در آن معماری شکل گرفته و محتوا و فرم را نیز شامل شده است . معماری زمینه گرا ، پدیده ای است که به صورت آبستره و متمایز از پیرامون آن قابل تصور نیست، این پدیده نه تنها در انحصار پتانسیل ها، هستی و مشخصه های باطنی بستر است بلکه بر روی محیط پیرامونی تاثیر گذاشته و از آن تاثیر پذیرفته است و در این صورت با یکدیگر در تعامل اند. در حقیقت در معماری زمینه گرا ، تمامی اجزا در کل به هم پیوسته اند و هر جز بر کل تاثیر دارد و هر تغییر در اجزا تاثیرات حیاتی بر کل دارد. این سبک، علمی نیست که از فرهنگ، جامعه، اقتصاد و طبقه بندی های وابسته به جامعه شناسی مجزا شده باشد بلکه پژواک تفکر ومنتج از بستر است. هدف از این پژوهش بررسی دلایل اهمیت معماری زمینه گرا در دوره حاضر و بررسی پیش نیازهای طراحی هتل با رویکرد زمینه گرا می باشد.

Keywords:

معماری زمینه گرا , طراحی هتل , هتلداری