اثر پیش تیمار ترکیبی اکسیداسیون- اتوکلاو بر نرخ لیگنین زدایی باگاس نیشکر

در این پژوهش با هدف بهبود تجزیه پذیری زیستی و افزایش نرخ لیگنین زدایی باگاس نیشکر، پراکسید هیددرون بهعنوان عامل اکسیدکننده در ترکیب با فرآیند اتوکلاو مورد استفاده قرار گرفت. برای مطالعه تاثیر مدت اتوکلاوکردن و غلظت عامل اکسیدکننده بر نرخ لیگنین زدایی، از چهار سطح غلظت پراکسید هیددروژن (۰، ۵، ۱۰ و ۱۵درصد) در مدت های اتوکلاو کردن ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ دقیقه استفاده شد و تغییرات مقادیر لیگنین، همی سلولز و سلولز با استفاده از روش ون سوست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تاثیر پیش تیمارهای بکارگرفته شده بر نرخ لیگنین-زدایی معنی دار بوده و پیش تیمار ترکیبی اکسیداسیون- اتوکلاو می تواند یک روش موثر بر لیگنین زدایی و کاهشبلورینگی سلولز باگاس نیشکر در نظر گرفته شود. از میان ۱۶ پیش تیمار انجام شده، بالاترین نرخ لیگنین زدایی۸۳/۹۰±۰/۰۴ درصد بود که مربوط به غلظت عامل اکسید کننده ۱۰ درصد و مدت اتوکلاو کردن ۶۰ دقیقه بود.

Keywords:

باگاس نیشکر , تجزیه پذیری زیستی , پیش تیمار حرارتی- شیمیایی , لیگنین زدای