تاثیر پارامتر دما برعملکرد فرمولاسیون ASP در پدیده آشام خود به خودی

مخازن شکافدار قسمت عظیمی از ذخایر نفت و گاز در سطح جهان را در خود جای داده و سهم عمده ای از تولید نفت و گاز را در اختیار دارند. اینگونه مخازن از نظر ناهمگونی دارای ساختار پیچیده ای می باشند. اگرچه شکافها می توانند سهم بسزایی در تولید داشته باشند لیکن نفت بر جای مانده در داخل ماتریس سبب می شود باز یافت نهایی بشدت کاهش یابد. یکی از عوامل مهم که در عملکرد ضعیف اینگونه مخازن اثرگذار است عامل ترشوندگی می باشد زیرا مخازن کربناته اغلب نفت دوست و میانه هستند. فرایند تزریق آب در مخازن شکافدار چندان موفق نیست زیرا توانایی ماتریس در آشام آب تزریقی و جابه جایی نفت به سمت سیستم شکاف ضعیف است. روش های شیمیایی ازدیاد برداشت از قبیل تزریق مواد ASP در مخازن شکافدار نفت دوست استفاده میشود. ASP به چندین روش باعث افزایش برداشت نفت تولیدی در مخازن نفت می شود. یکی کاهش کشش سطحی بین نفت بدام افتاده در حفره های کوچک و آب اطراف حفره ها و دیگری تغییر ترشوندگی ماتریس به سمت آب دوست است که خود باعث افزایش آشام خودبه خودی آب می شود و در نتیجه نفت تولیدی افزایش می یابد. هدف از انجام این تحقیق بررسی آزمایشگاهی بهینه سازی فرمولاسیون ASP در برابر تغییرات دمای مخزن بر افزایش برداشت مخزن می باشد.