علل و عوامل ناکامی در شکل گیری ارتش متحدالشکل عراق پس از اشغال

ارتش در همه حال چه درگذشته و چه در حال حاضر هسته مرکزی قدرت سیاسی دولت ها محسوب می شود و از همان اوان در شکر کشی ها و فتح سرزمین ها، مبارزات ضد استعماری و دفاع در مقابل حملات خارجی ایستادگی نموده و به عنوان پاسدار استقلال محافظ هویت و حاکمیت ملی و در راستای نظم و انضباط به عنوان پلی ارتباطی بین دولت و ملت دانسته شده و جری اقتدار دولت نیز وابسته به آن هست. ارتش عراق از آغاز تا امروز روزگار متفاوتی را سپری کرده است. از سال هایی که وسیله ی کودتا ارتش مستقیما به سیاست وارد شد. تا دوران صدام که جنگ های پی درپی سرنوشت ارتش عراق را تعیین می کرد. اما با اشغال این کشور توسط آمریکا ارتش نیز از هم پاشید. هرچند در سال های اخیر سرمایه گذاری در ارتش عراق روند عودی گرفته است. اما هنوز تا جایگاه مطلوب فاصله ی زیادی باقیمانده است . هیچ گاه در عراق و به خصوص بعد از اشغال این کشور توسط ایالات متحده دولت قدرتمندی بر سرکار نیامده است که بتواند با توجه و اختصاص بودجه های موردنیاز برای یک ارتش منظم اقدامات لازم را به عمل آورد . از علل این اتفاق نبود کنترل کافی بر روابط نظامیان بر غیرنظامیان و وجود روح های مذهبی و قومی مختلف در عراق که هرکدام به دنبال پیدا کردن قدرت نظامی برای حمایت از خود هستند و بعضا با تحت تاثیر قرار دادن نیروهای نظامی حاضر در عراق که بخش عمدهای از آنان از نیروهای مردمی هستند به نوعی از تشکیل ارتش منظم در عراق جلوگیری کرده اند .از دیگر عوامل می توان به افرادی اشاره نمود که در حکومت قبلی عراق در دوران صدام از افراد عالی رتبه نظامی بودند و در زمان فروپاشی آن نظام هرکدام به جهات مختلف یا از کشور خارج شدند و یا با همکاری با گروه های تروریستی فعال در عراق و کشورهای همسایه به اقداماتی بر ضد حکومت عراق می پردازند

Keywords:

حکومت نظامی , ارتش عراق , نظامی , غیرنظامی , حکومت عراق