بررسی نقش و اهمیت فضای سبز و پارکهای شهری در برنامه ریزی شهری

کاربری فضای سبز یکی از کاربری های مهم خدماتی برای شهرهای امروزی محسوب می شود و یکی از مولفه های مهم توسعهی پایدار شهری است که به لحاظ اهمیت مساله مورد توجه برنامه ریزان شهری است. امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبزموثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانندپایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند . در این میان فضاهایسبز و پارک های شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابویلسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد کهکمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. هدف از این تحقیق بررسی کیفی و تدوین نقش فضای سبز وپارک های شهری دربرنامه ریزی شهری است.. مطالبی مانند: تعاریف فضای سبز و پارکهای شهری، انواع فض ای سبز و پارکها،جایگاه فضای سبز در برنامه ریزی شهری، نقش و اهمیت فضای سبز، استانداردها و سرانه ها، تاریخچه فضای سبز، ضوابط ومقررات مربوط به این کاربری و ... در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که فضاهای سبزشهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوزیکی هستند که مهمترین اثر فضای سبز در شهرها ، کارکردهای محیط زیستی ، یا بازدهیاکولوزیکی آنهاست که شهر ها را برای زندگی مساعد می سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت و حمل و نقل مقابله می کند وموجب ارتقای کیفی در زندگی شهروندان می شود . اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری بهعنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می اید.

Keywords:

فضای سبز , پارک های شهری , تناسب کاربری , سرانه