همبستگی تفویض اختیار مدیران با نحوه هدایت کارکنان در بیمارستان های استان قم

زمینه و هدف: در جای جای سازمان ها می توان اثر مخرب مدیریت متمرکز را یافت. این مدیریت مانعی برای تفویض اختیار و بهره وری بوده و منجر به افزایش تخلفات اداری، تراکم و انجماد امور شده است. با توجه به اهمیت تفویض اختیار، این پژوهش با هدف تعیین همبستگی تفویض اختیار مدیران با نحوه هدایت کارکنان در بیمارستان های استان قم و به منظور مشارکت در بهبود عملکرد مدیران صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش به صورت همبستگی- مقطعی بر روی تمامی کارکنان تحت امر مدیر و رئیس بیمارستان های استان قم در بهار سال ۱۳۸۸ انجام شد (۲۱۶۷n=). نمونه گیری به روش خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران و براساس جدول مورگان و کرجسی صورت گرفت و تعداد ۹۹۸ نفر با اطمینان ۹۵% و اشتباه مجاز ۰۵/۰ به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود که به روش خودایفا پاسخ داده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، واریانس آزمون F و رگرسیون چند متغیره و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در زمینه تفویض اختیار مدیران، میانگین عدم تفویض اختیار به دست آمده (۴/۳۲) از ۵۰ برآورد شد. در بین مولفه های هدایت، همبستگی معنی دار و مستقیم ۲ مولفه انگیزش (میانگین ۴۴/۶۱) و ارتباطات سازمانی (میانگین ۳۹/۴۹) تایید گردید. همچنین بین هدایت کارکنان (انگیزش و ارتباطات سازمانی و تفویض اختیار مدیران) همبستگی معنی دار و مستقیم وجود داشت (جهت عدم تفویض اختیار، ۱۳/۰- (r=. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با توجه به همبستگی معنی دار و مستقیم بین اکثر مولفه های هدایت با تفویض اختیار مدیران، افزایش تفویض اختیار و عدم تمرکز می تواند به افزایش انگیزش کارکنان، ارتباطات عمودی و رسمی و انجام بهتر امور منجر شود.

Keywords:

Personnal Delegation , Delegation , Personnal Management , Qom , Iran , تفویض اختیار , تفویض اختیار پرسنل , مدیریت کارکنان , قم , ایران.