بررسی تاثیر کاربری اراضی شهری در شکل گیری الگوهای فضایی بزهکاری(مطالعه موردی: منطقه ۱۷ شهرداری تهران)

تحلیل جغرافیایی و فضایی جرایم در حوزه شهرها از گرایش های نوینی است که می‎کوشد تا این جنبه از مسائل شهری بشر امروز را مورد مطالعه قرار دهد و با تکیه بر ابزار و فناوری های تحلیل جغرافیایی، برای مقابله با ناهنجاری­های اجتماعی و پیشگیری از جرم، راهبردها و راهکارهای مناسب ارائه دهد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و هدف، تبیین جغرافیایی جرایم ارتکابی مواد مخدر و سرقت منطقه ۱۷ شهرداری تهران در راستای استفاده کارآمد و موثر مدیران انتظامی و امنیتی منطقه مذکور از نتایج آن است. نتایج پژوهش نشان می‎دهد که پراکنش جرایم مواد مخدر و سرقت در سطح منطقه ۱۷ شهرداری تهران، به‎صورت الگوی خوشه­ای (کانونی) و مهم ترین کانون­های جرایم مورد نظر در میدان­های شمشیری، مقدم، ابوذر، حق­شناس بزرگراه­های نواب، جوانه، ساوه، تقاطع­ خیابان یافت­آباد و بزرگراه ساوه، تقاطع خیابان­ زرند و قزوین و خیابان­های امین­الملک، ابوذر و فرخنده ایستگاه­­های پایانه اتوبوس تندرو یا بی.آر.تی.، بزرگراه نواب و ایستگاه­های واقع در راسته خیابان­های قزوین، ابوذر و میدان­های شمشیری، حق­شناس و مقدم و همچنین حوالی خط آهن تهران پارک­های فتح‎المبین، گلناز، گل‎محمدی، زمزم و مجموعه فضای سبز زمزم قرار دارند. نتیجه آزمون پیرسون بین متغیر کاربری و متغیر درصد جرم نشان داد که با توجه به مقدار ضریب همبستگی پیرسون (۹۸۵/۰) با اطمینان ۹۹/۰ و سطح خطای کوچکتر از ۰۱/۰، رابطه آماری معناداری بین متغیر نوع کاربری و جرایم ارتکابی در منطقه ۱۷ شهرداری تهران وجود دارد و با افزایش کاربری­ها، به‎ویژه کاربری مسکونی و تجاری و اداری تعداد جرایم افزایش می­یابد. همچنین با در نظر گرفتن توزیع جغرافیایی کانون‎های جرایم مرتبط با مواد مخدر و سرقت در منطقه ۱۷ شهرداری تهران و نحوه قرارگیری مراکز کلانتری­ نیروی انتظامی، مشخص می‎شود که در جاهایی که کانون جرم‎خیز هستند کلانتری­ها نیز در آنجا استقرار یافته­اند و از لحاظ مکان‎گزینی در موقعیت خوبی قرار دارند.

بررسی تاثیر کاربری اراضی شهری در شکل گیری الگوهای فضایی بزهکاری(مطالعه موردی: منطقه ۱۷ شهرداری تهران) Keywords:

بزهکاری , جرایم مواد مخدر و سرقت , کاربری اراضی , منطقه ۱۷ شهرداری تهران