مروری بر راندمان انتقال و توزیع آب در شبکه های آبیاری ایران و روش های برآورد آن

شبکه های آبیاری وظیفه توزیع و تحویل آب کشاورزی را به عهده دارند لذا بهبود عملکرد آنها کاهش تلفات و افزایش راندمان توزیع آبرا به همراه داشته و در نتیجه بهبود بهره وری آب را منجر می شود. بررسی عملکرد بهره برداری شبکه های آبیاری به منظور انجام برنامه ریزیو بهبود شبکه ها و سامانه های آبیاری امری ضروری می باشد. اولین هدف از ارزیابی تعیین میزان تلفاتی است که در فرآیند توزیع وتحویل آب کشاورزی در شبکه کانال های آبیاری رخ میدهد. تلفات در سیستم های انتقال و توزیع آب کشاورزی به دو دلیل اصلی رخمی دهد: نشت و عملکرد نامناسب سازه های کانال که باعث ایجاد تلفات بهره برداری می شود. عوامل مختلفی از جمله رشد علف های هرزدر کانال ها، تجمع رسوب در کانال ها، تجمع زباله در کانال ها، ترکخوردن پوشش کانال، خرد شدن یا جابه جایی قطعات بتن در کانال ها،تخریب به دلیل کیفیت نامناسب مصالح و عدم وجود دانش کافی بهره برداری در سطح کلان و خرد تصمیم گیران آب کشور سبب افزایشتلفات در سامانه های توزیع و تحویل کشاورزی هستند. عوامل تاثیر گذار در بهره برداری شبکه ها شامل انجام منظم فرایند نگهداریسالانه و نحوه عملکرد اپراتورهای مستقر در شبکه برای تنظیم به موقع و صحیح سازه های آبگیر به منظور جلوگیری از شرایط هیدرولیکیناپایدار در کانال های اصلی و فرعی هستند که می توان با سرمایه گذاری لازم برای آموزش اپراتورها و تیم های مدیریتی و بهره برداری درشبکه های آبیاری، حجم قابل توجهی از تلفات بهره برداری را کاهش داد. در این مطالعه به بررسی و جمع بندی نتایج مطالعات انجامشده در رابطه با تعیین راندمان های انتقال و توزیع در شبکه های آبیاری پرداخته شده است.

Keywords:

آبیاری , انتقال , تلفات , توزیع , کانال