تهیه نقشه الگوی کشت باغ به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)(مطالعه موردی: شبکه آبیاری تحت فشار لیکوان، سکرآباد و میکاییل آباد استان اردبیل)

با توجه به گستردگی پهنه مرزی کشور و تنوع اقلیمی مناطق گوناگون رسیدن به الگوی کشت مناسبی که از آن بتوان حداکثر بهره برداری را از عوامل تولید به ویژه عامل محدود کننده آب به دست آورد ضرورتی انکار ناپذیر است. الگوی کشت پیشنهادی بر اساس عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی تعیین می گردد. تعیین الگوی کشت طرح های کشاورزی اعم از احداث باغ یا زراعت تنها در قالب یک جدول جهت طراحی شبکه های آبیاری تحت فشار کافی خواهد بود اما این که چگونه در محدوده طرح، الگوی کشت توسط بهره برداران رعایت شود و در چه محدوده هایی از اراضی امکان کشت کدام محصول امکان پذیر است، نیاز به بررسی بیش تر دارد. محدودیت های اصلی جهت تعیین الگوی کشت مناسب شامل کیفیت آب، حاصلخیزی خاک، عمق خاک، موقعیت اراضی از لحاظ توپوگرافی، جهت و درصد شیب می باشد. از این رو وجود محدودیت های مزبور که از نوع مکانی می باشند، استفاده از یک سامانه مکانی مانند سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) را در تهیه الگوی کشت مناسب جهت افزایش کارایی و مشارکت بهره برداران در رعایت الگوی کشت ایجاد می کند. با لحاظ کلیه موارد فوق و نیز رعایت محدودیت ها و مزیت های هر الگوی کشت در اراضی مورد مطالعه، تعداد و نوع نهال های مورد نیاز در هر قطعه مالکیتی براساس مساحت، نام مالک و کد قطعه محاسبه شده است.

Keywords:

الگوی کشت , توپوگرافی , قطعات مالکیتی , GIS