روند ها و رویکرد های نو در اداره و حکمروایی مناطق کلان شهری و مدیریت شهری

حکم روایی شهری در پی ان است تا نقش دولت را در حد هماهنگ کننده و پاسدار قوانین محدود کند و از دخالت مستقیم آن در تصمیم گیری و اداره اجرای امور مربوط به زندگی روز مره مردم بکاهد توجه به تعمق در این الگو کمک زیادی به یافتن تر کیب جدیدی از همکاری ۳ بخش دولتی (تهسیل کننده فعالیت عمومی )جامعه مدنی (منافع حققوق شهروندی در تقویت مشارکت عمومی )و بخش خصوصی (عامل تولید در تقویت سرمایه گذاری ها و رشد تولید ناخالص مالی )را ارائه خدمات عمومی خواهد نمود. سازمان ملل متحد اصول و شاخص های حکم روایی شهری را ۱۰شاخص بیان می کند ۱-مشارکت ۲-قانون مندی۳-شفافیت ۴-پاسخگویی ۵-جهت گیری توافقی ۶-عدالت ۷-اثر بخشی و کارایی ۸-مسولیت پذیری ۹-بینش راهبردی ۱۰-تمرکز زدایی. همان طور که بیان شد مدیریت شهری در دنیای امروز به سوی مدیریت دو سطحی پیش می رود (شهرداری سطح منطقه ای: کل مجموعه شهری و شهرداری سطح محلی )اجرایی حکم روایی خوب شهری با ابعاد ملی و محلی می تواند این امر را ممکن سازد. امروزه حکمروائی خوب چه در کشور های توسعه یافته و چه در حال توسعه (مانند: مصر، ترکیه، کانادا، امریکا، فرانسه) مورد توجه قرار گرفته است. به عنوان مثال کاندا به عنوان یک کشور توسعه یافته در سه سطح مدیریتی و حکومتی اداره می شود که این سه سطوح عبارتند از ۱- فدرال ۲- ایالتی ۳-در سطح سوم یعنی اجتماعات محلی، حکومت های محلی به منظور مدیریت شهرداری ها، شهر ها، شهرک ها و مناطق انتخاب می شوند.

Keywords:

کلمات کلیدی: حکمروایی , عملکرد , کلان شهر , سازمان , مدیریت شهری.