بررسی تاثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در کلان شهر تهران با تاکید بر سازگاری میان فرهنگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در شهر تهران با درنظرگرفتن نقش سازگاری میان­فرهنگی و بر مبنای مطالعه ای توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش شامل دو جامعه مدیران شرکت ها (۱۲۰ نفر) و کارکنان شهرستانی (۷۰۰ نفر) شاغل در شرکت­های خصوصی فعال در صنعت لوازم کامپیوتری و موبایل بوده است که با توجه به تعداد محدود جامعه اول از روش سرشماری و در جامعه دوم براساس نمونه محاسبه شده به تعداد ۲۴۰ نفر براساس جدول مورگان، روش نمونه گیری طبقه­ای تصادفی به کار گرفته شد. ابزار جمع­آوری داده­ها دو پرسشنامه ۱۰ و ۳۶ پرسشی محقق ساخته است که روایی آن ها به دو روش روایی همگرایی و واگرایی، و پایایی پرسشنامه­­ها با روش آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه وتحلیل داده­ها با به کارگیری نرم افزار Amos۲۱ و به روش مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد هوش فرهنگی و هیجانی کارکنان شهرستانی شاغل در کلان شهر تهران به طور غیرمستقیم و از طریق نقش سازگاری بین فرهنگی بر عملکرد آنان تاثیرگذار بوده است. سایر نتایج نشان داد توانایی کارکنان شهرستانی در دستیابی به سازگاری بین­فرهنگی در شرکت­های یادشده، عملکرد فردی و سیستمی آنان را در حد قابل توجهی افزایش خواهد داد.    

Keywords:

سازگاری میان­ فرهنگی , عملکرد کارکنان , هوش فرهنگی , هوش هیجانی