تاثیر ورزش هوازی بر اجرای تکلیف دوگانه و کارکرد اجرایی در میان بیماران اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی

هدف: توانایی راه رفتن و اجرای تکالیف شناختی به صورت همزمان یک وجه مهم از زندگی روزمره است. هدف این مطالعه بررسی اثر ورزش هوازی بر راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه و کارکردهای اجرایی در بیماران اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی بود.روش شناسی: این کارآزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل، تاثیر ۱۲ هفته ورزش هوازی را  بر راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه و کارکردهای اجرایی ۲۳ بیمار اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی را بررسی کرد. بیماران به طور همگن(بر اساس سن و نمره MMSE، و نمره افسردگی) در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه ورزش هوازی، ۱۲ هفته، ۳ جلسه در هفته، به مدت ۱ ساعت( در کل۳۶ جلسه ، ۲۱۶۰ دقیقه)برنامه ورزش هوازی را انجام دادند. داده های پیش آزمون و پس آزمون به دست آمدره تجزیه و تحلیل شد. داده های پیش آزمون و پس آزمون به دست آمده از طریق آزمون های ان بک و دسته بندی کارت های ویسکاسین با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: یافته ها نشان داد دو گروه در  سرعت راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند (۰.۰۵≥P). همچنین بین گروه ورزش هوازی  و گواه در نمرات پس آزمون حافظه کاری و توجه انتقالی تفاوت معناداری وجود داشت.بحث و نتیجه گیری: برحسب نتایج حاصل ازاین پژوهش، ورزش هوازی باعث تقویت کارکردهای اجرایی و  بهبود سرعت راه رفتن در شرایط تکلیف دوگانه شد. بنابراین پیشنهاد می شود ورزش هوازی در برنامه های توانبخشی بیماران اسکیزوفرنی گنجانده شود.

Keywords:

بیماران اسکیزوفرنی , تکلیف دوگانه , راه رفتن , کارکرداجرایی