رابطه رهبری اخلاقی با توانمندسازی روان شناختی با میانجی گری عدالت رویه ای و عدالت تعاملی

توانمندسازی کارکنان از فنون موثر افزایش بهره­وری کارکنان و به کارگیری بهینه ظرفیت و توانایی های فردی و گروهی آن ها در راستای اهداف سازمانی است. هدف پژوهش حاضربررسی رابطه رهبری اخلاقی با توانمندسازی روان شناختی با میانجی­گری عدالت رویه­ای و عدالت تعاملی است. این تحقیق ازنظر هدف از نوع کاربردی وا زنظر روش تحقیق، توصیفی- همبستگی است. شرکت کنندگان پژوهش ۲۰۰ نفر از کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری بودند که به روش تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. داده­ها با به کارگیری ضریب همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و روش بوت استراپ تحلیل شد. یافته­ها نشان داد الگوی پیشنهادی برازشی خوب دارد. نتایج پژوهش نشان داد رهبری اخلاقی به طور مستقیم، و با میانجی­گری عدالت رویه­ای و عدالت تعاملی، به طور غیرمستقیم بر توانمندسازی روان شناختی اثر می گذارد. همچنین، رهبری اخلاقی با توانمندسازی روان شناختی ارتباط دارد و این سبک رهبری باعث ترویج عدالت رویه­ای و تعاملی می­شود و از طریق این دو نوع عدالت می­توان موجبات توانمندی کارکنان را فراهم کرد.  

Keywords:

رهبری اخلاقی , عدالت رویه ای , عدالت تعاملی , توانمندسازی روان شناختی