توسعه پایدار در دانشگاه ها با استفاده از مدلسازی تفسیری ساختاری(;(ISM مورد مطالعه دانشگاه صنعتی امیرکبیر abstract
توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای امروز را بدون به خطر افتادن توانایی نسلهای آینده، برآورده میسازد و آنچه زمینه ساز شکل گیری مفهوم
توسعه پایدار شد، پیوند ذاتی برای ایجاد پایداری میان سه جنبه اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست است. بر اساس شاخصهای کمی جمع آوری شده وضع توسعه پایداردرکشور ایران از منظر شاخصهای کمی مرگ کودکان و مادران، شاخص توسعه انسانی، بهبود داشته اما کیفیت هوا، بیکاری، افزایش تورم و سایر آسیبهای اجتماعی روندی به بدتر شدن داشته است. مهمترین این علل در کند بودن روند توسعه پایدار، وابسته بودن به درآمد نفت، بیکاری، افزایش تورم، بی عدالتی در درآمد، وجود فقر، نبود دبیرخانه فرا وزارتی
توسعه پایدار است. در این میان دانشگاه ها در عصر توسعه پایدار، نقش مهمی برعهده داشته و یکی از مهمترین نهادهای علمی و اجتماعی برای ایجاد بسترهای مناسب برای تعهد و نیز عملی ساختن مفهوم توسعه پایدار، مقابله با مخاطرات و در جهت بهبود وضعیت
توسعه پایدار محسوب میشود. در این مقاله ضمن شناخت مفهوم توسعه ی پایدار به تعریف و اهمیت آن در دانشگاه ها پرداخته و چالشهای آن بررسی شده که با تعریف و تحلیل ۱۷ هدف اصلی توسعه پایدار، رتبه بندی تایمز و هدفهای مورد نظر آن را مورد بررسی قرار گرفته و وضعیت دانشگاه های ایران را در این رتبهبندی تحلیل شده است. همچنین فعالیتهای مورد مطالعه ی که دانشگاه صنعتی امیرکبیر است را مورد بررسی و تحلیل قرار داده و با استفاده از
مدلسازی تفسیری ساختاری (ISM) که برای اولویت بندی و بدست آوردن روابط بین اهداف
توسعه پایدار برای رسیدن به دانشگاهی به عنوان الگو در راستای
توسعه پایدار است، استفاده است. در نهایت سه هدف برابری جنسیتی، همکاری برای رسیدن به اهداف و صلح و عدالت در بالاترین اولویت برای اقدام بهبود هستند، که با بهبود آنها مسیر دستیابی به دیگر اهداف هموار خواهد شد.