بررسی شبیهسازی انسانی از نگاه فریقین (با توجه به احکام اولی و ثانوی)
Publish place: Essays in medical jurisprudence، Vol: 99، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFP-99-1_003
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1401
Abstract:
شبیهسازی یا همان تولید مثل، بدون نیاز به تلقیح سلولهای جنسی، مذکر یا مونث، یکی از مسائل جدیدی است که فقهای اسلامی در مورد مشروعیت و غیر مشروعیت آن دیدگاهها و دلائل مختلفی را بیان کرده اند. در این تحقیق سعی بر آن است این مسئله از نگاه فریقین به صورت تطبیق مورد بررسی قرار گیرد. دانشمندان اسلامی در بعضی موارد همانند «شبیهسازی گیاهی وحیوانی و درمانی» با توجه به منافع رسانی آن برای بشریت، نسبت به جواز آن اتحاد نظر دارند. اما نسبت به «شبیهسازی انسانی» فقهای مذاهب اسلامی اختلاف نظر دارند. برخی از علمای فریقین شبیهسازی انسانی را به عنوان اولی حرام دانسته و برخی به عنوان ثانوی، ساختن آن را جایز نمیدانند. اما اکثریت و مشهور فقهای شیعه و برخی از علمای اهل سنت معتقدند که شبیهسازی انسانی نه تنها دلیلی از آیات، روایات، عقل و اجماع بر حرمت و منع آن وجود ندارد، بلکه با توجه به اصل اباحه، حکم بر جواز شبیهسازی انسانی مینمایند.
Keywords:
Authors
دوست محمد فاضلی
دانشپژوه دکتری فقه مقارن جامعه المصطفی العالمیه