مطالعه اثرات مولفه های هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان با نقشمیانجی تاب آوری روانی (مورد مطالعه: دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه ناحیهیک شهرستان زاهدان)

پژوهش حاضر با هدف واکاوی اثر هوش معنوی بار بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی تاب آوری روانی انجام پذیرفت. پژوهشاز نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسرمتوسط دوم شهر زاهدان است که از میان ایشان به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با بهره گیری از جدول مورگان، نمونهپژوهش انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بود که پایایی آنها با بهره گیری از آلفای کرونباخ و رواییآنها با بهره گیری از روایی محتوا تعیین شد. برای بررسی مدل مفهومی پژوهش، از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Lisrel، استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از اثر مثبت و معنی دار هوش معنوی بر تاب آوری و بهزیستی روانشناختی و اثرمثبت و معنی دار تاب آوری بر بهزیستی روانشناختی بود. درنهایت، اثر هوش معنوی بر بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی تاب آوری برابر با ۰/۶۳ بدست آمد که نشان از مثبت بودن اثر است.

Keywords:

هوش معنوی , بهزیستی روانشناختی , تاب آوری روانی , دانش آموزان پسر