تعیین میزان فرسایش و رسوب با استفاده از روش MPSIAC و سامانه GIS در حوضه خورخوره، استان کردستان

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 168

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GIS-14-4_005

تاریخ نمایه سازی: 17 آذر 1401

Abstract:

در سال های اخیر، با تغییر کاربری و توسعه اراضی کشاورزی در حوضه های کشور، میزان فرسایش و تولید رسوب افزایش یافته است. با توجه به اینکه در بیشتر زیرحوضه ها، آمار ایستگاه های رسوب سنجی به صورت درازمدت ثبت نشده است، برآورد میزان رسوب و فرسایش با مشکلاتی مواجه است. هدف از این پژوهش تعیین عوامل موثر در فرسایش و رسوب و تعیین مقادیر کمی فرسایش در حوضه آبخیز خورخوره در استان کردستان است. به این منظور، ابتدا با استفاده از نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی و عکس های هوایی در محیط GIS، نقشه نوع و گونه های فرسایش تهیه شد و این نقشه ها، با بررسی های صحرایی، تدقیق و ارزیابی شدند. براساس مدل MPSIAC، عوامل نه گانه موثر در فرسایش درمورد تمامی زیرحوضه ها، به تفکیک بررسی شد و امتیازات هر عامل به دست آمد. با جمع امتیازات عوامل، درجه رسوب دهی برای هر زیرحوضه تعیین و سپس مقدار رسوب و فرسایش ویژه و فرسایش کل در هر زیرحوضه محاسبه شد. نتایج نشان داد عوامل توپوگرافی و وضعیت فعلی فرسایش بیشترین نقش و عامل آب وهوا کمترین نقش را در میزان رسوب دهی حوضه دارند. طبق نتایج، ۹۲% کل حوضه دارای درجه رسوب دهی زیاد در کلاس فرسایش درجه چهار است. نسبت رسوب تحویلی حوضه (SDR) بین ۳۲ تا ۵۰% متغیر است. کمترین و بیشترین مقدار فرسایش ویژه در زیرحوضه های متفاوت، به ترتیب معادل ۱۰ و ۳۵ تن بر هکتار در سال، به دست آمد. مقدار رسوب ویژه و فرسایش ویژه کل حوضه نیز، به ترتیب ۴/۶ و ۴/۱۷ تن بر هکتار در سال، حاصل شد.  

Authors

عطا امینی

دانشیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان ، سنندج

مهدی کرمی مقدم

دانشیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، ایران

محمدحسین سدری

استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان ، سنندج

سمیه کاظمی

دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی ، گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه کردستان، سنندج

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Afkhami, H., Riahi, S., Ahadei, A. & Rusta, H., ۲۰۱۳, ...
  • Alipour, H., Malekian, A., Khairkhah Zarkash, M.M. & Qarachelo, S., ...
  • Amini, A., ۲۰۱۸a, Sedimentation Engineering, InTech Publication, DOI: ۱۰.۵۷۷۲/ intechopen.۶۸۵۰۹, ...
  • Amini, A. ۲۰۱۸b, Introductory Chapter: Sustainable Development and Sediment Engineering, ...
  • Bayat, R. & Rostami, M., ۲۰۱۶, Assessment of Soil Erosion ...
  • Davari, M., Bahrami, H.A., Qudousi, J. & Tahmasabipour, N., ۲۰۰۵, ...
  • De Vente, J., Poesen, J. & Verstraeten, G., ۲۰۰۵, The ...
  • Diosalar, A., Zabihi, A., Shabani, M., Ebrahimi, S. & Hamidian, ...
  • Hashemi Tangestani, M., ۲۰۰۶, Comparison of EPM and PSIAC Models ...
  • Johnson, C.W. & Gebhardt, K.A., ۱۹۸۲, Predicting Sediment Yield from ...
  • Khaledian, H. & Bayat, R., ۲۰۱۶, The Role of Watershed ...
  • Landi, A., Barzegar, A.R., Sayadi, J. & Khademalrasoul, A., ۲۰۱۱, ...
  • Lu, H., Geollant, J., Prosser, L. & Moran, G., ۲۰۰۱, ...
  • Mohammadiha, S., Pairavan, H., Mousavi Harami, S.R., Feyznia, S. & ...
  • Mohseni, B. & Razzaghian, H., ۲۰۱۳, Estimating Soil Erosion and ...
  • Nawjawan, M., Mohammadi, A.A. & Gholami, V., ۲۰۱۳, Determining the ...
  • Ramezani, B., Ebrahimi, H. & Haqparast Mojdehi, L., ۲۰۱۶, The ...
  • Rastgo, S., Kahraman, B., Sanai-Nejad, H., Davari, K. & Khodashanas, ...
  • Refahi, H.Q., ۲۰۰۸, Water Erosion and Its Control, Tehran University ...
  • Richards, K., ۱۹۹۳, Sediment Delivery and the Drainage Network, in: ...
  • Tajbakhsh, S.M. & Memarian, H., ۲۰۰۳, The Sediment Yeild Potential ...
  • Zhang, W., Zhou, J., Feng, G., David, C. & Sheng, ...
  • نمایش کامل مراجع