نقد معنویتهای سکولاربر اساس فلسفه سعادت

معنویتهای سکولار مدعی ارائه راهکارهای مشخصی نه تنها برای آرامش و موفقیت در زندگی روزمره، بلکه برای بهروزی و سعادت انسانها هستند. بنابر این، یک نقد عمیق، به جای پرداختن به راهکارهایی که این معنویتها ارائه می کنند، به سراغ مفهومی می رود که آنها از »سعادت« در نظر گرفته اند. این نقد می تواند بر بیانات عمیق فیلسوفان مسلمان درباره سعادت و تحلیلهایی که از ماهیت آن به دست داده اند تکیه کند. هرچند معنویتهای سکولار، به دلیل منطبق کردن خود با فضای فرهنگی پست مدرنیته، تفسیرهایی از سعادت ارائه کرده اند که جذاب به نظر می ر سد (مانند سهل الو صول و سریع الحصول بودن)، اما به نظر می رسد به جهت سطحی بودن، نتوانند رضایت عمیقی در مخاطب به وجود آورند. سعادت از منظر فیلسوفان مسلمان مبتنی بر استدلالها و تحلیلهای عمیقشان، در کمال قوه عقل نظری (درک مراتب هستی) و عقل عملی (کسب فضایل اخلاقی) ا ست. می توان م صادیقی را که معنویتهای معا صر برای سعادت ان سان برمیشمارند با این معیار یعنی کمال قوه عقلی سنجید. در اثر حاضر، یک نمونه از این دست مورد بررسی قرار گرفته است: »خودشکوفایی« که عمده معنویت های نوین به عنوان غایی ترین خیر انسان مطرح کرده اند.

Keywords:

معنویت سکولار , سعادت , کمال قوه عقل , لذت و الم , خودشکوفایی.