تاثیر روش کاشت و تراکم بوته بر بهبود مولفه های تولیدی وکارایی جذب تشعشع (RUE) گندم

به منظور برر سی اثر روش کا شت و تراکم بوته روی مولفه های تولیدی و کارایی جذب تشعشع گندم، آزمایشی در سال زراعی ۹۶ - ۱۳۹۵ در شهرستان کارون به صورت کرت های نواری (ا سپلیت بلوک) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، روش کاشت در چهار سطح شامل: (کرتی، خطی، سه خط و کاروگیت) به عنوان کرت عمودی و تراکم بذر در چهار سطح: ( ۵۰۰،۴۰۰،۳۰۰ و ۶۰۰ بذر در متر مربع) به عنوان کرت افقی در منطقه اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر کارایی جذب تشعشعی معنی دار بود، روش کاشت خطی به دلیل دارا بودن بیشترین تعداد سنبله در مترمربع و شاخص سطح برگ، سبب افزایش جذب تشعشعی دریافتی، انتشار بهتر نور درون کانوپی و افزایش معنی دار عملکرد دانه شد. اما بیشترین وزن هزار دانه از روش کاشت پشته ای سه خط بدست آمد. با افزایش میزان بذر، تعداد سنبله در متر مربع و شاخص کلروفیل افزایش یافت، اما عملکرد دانه، تعداد سنبله در سنبله و دانه در سنبله کاهش پیدا کرد، بالاترین عملکرد دانه با میانگین ۳ / ۵۰۳۹ کیلوگرم در هکتار از روش کاشت خطی بدست آمد و مناسب ترین تراکم برای دستیابی به عملکرد بالا ۴۰۰ بذر در متر مربع بود.

Keywords:

عملکرد پروتئین , عملکرد دانه , شاخص کلروفیل , کاروگیت , کانوپی گیاه