طرح های کلان و ملی دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که نحوة مدیریت و اجرای آنها را از سایر طرح ها متمایز می سازد . سازماندهی مناسب جهت اجرای
طرح های کلان می تواند تأثیر بسزایی در موفقیت آنها داشته باشد . مجری طرح به عنوان بالاترین مقام اجرایی طرح باید دارای جایگاه سازمانی مناسب به همراه اختیارات کافی جهت پیشبرد موفقیت آمیز طرح باشد . پیچیدگی ها، سرمایه بری بالا، تأثیرپذیری بارز از عوامل بیرونی و مسایل سیاسی در
طرح های کلان و ملی لزوم یک سازماندهی مناسب و قوی جهت اجرای آنها را روشن می سازد .
در این مقاله ابتدا مباحث نظری مربوط به انواع مختلف سازمان پروژه و اختیارات مدیران پروژه ها ارایه می شود سپس
ساختار سازمانی و اختیارات دستگاه مجری طرح در چند طرح ملی کشور مورد بررسی قرار می گیرد . این مقاله حاصل بخش مطالعات نظری پژوهشی است که در رابطه با نظام اختیارات مجریان طرح های ملی در حال انجام است . هدف انجام این پژوهش ارایه الگوی مناسب سازمانی در دستگاه مجری و نظام حداقل اختیارات آنها در طرحهای ملی صنعت آب و برق کشور است . یافته های این تحقیق نشان می دهد که ساختار مناسب برای
طرح های کلان و ملی، ساختار پروژه ای است که در آن مجری طرح دارای اختیارات همه جانبه و کافی جهت مدیریت طرح است . اختیارات مجری طرح شامل اختیارات رسمی ( تفویض شده به واسطة جایگاه سازمانی ) و اختیارات در عمل که ناشی از دانش، مهارت ها و صلاحیت های مجری طرح است .