همگرایی علوم در راستای آموزش پاسخگو: بیان یک تجربه

نیازهای مراقبت سلامتی بشر امروزی، بسیار پیچیده­تر از آن است که یک تخصص و یا یک گروه حرفه­ای خاص به تنهایی بتواند پاسخگوی آن باشد، بلکه تیمی منسجم از حرفه­های مختلف علوم با ارتباطاتی موثر و سازنده نیاز است تا نیازهای فزاینده بشر در محیطی پیچیده و متاثر از عوامل مختلف مرتفع گردد (۱). علاوه بر اهمیت آموزش بین­رشته­ای در ارتقای سلامت جامعه، می­توان گفت همگرایی علوم مکانیزمی را فراهم می­کند تا دانشجویان رشته ­های مختلف را با یادگیری مشارکتی و احترام متقابل آشنا کند (۲). عملکرد مشارکتی بین­حرفه­ای به عنوان فرآیندی متشکل از ارتباطات، سبب تصمیم­گیری ­هایی می­شود که موجب هم­افزایی دانش و مهارت­های گروهی می­گردد. عناصر عملکرد مشارکتی شامل مسئولیت پذیری، پاسخگویی، هماهنگی، ارتباط سازنده، همکاری، قاطعیت، استقلال و اعتماد و احترام متقابل است که با هم­افزایی دانش و مهارت حرفه های مختلف، بر بهبود سلامت جامعه و بیماران متمرکز می­باشد (۳).  

Keywords:

Convergence of sciences , social accountability in education , experience , همگرایی علوم , آموزش پاسخگو , تجربه