تجارب دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید اتاق عمل از برنامه آموزشی کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل: یک مطالعه کیفی

مقدمه: یکی از اصول اساسی فرایند آموزش، بازنگری ادواری برنامه های درسی در هر رشته علمی و هر مقطع تحصیلی است. در برنامه درسی مقطع کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل، دانشجویان به دلیل داشتن تجربه کاری قبلی، با مشکل تکرار برخی از دروس مواجه می شوند. لذا این مطالعه با هدف بررسی تجارب دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید گروه اتاق عمل از برنامه آموزشی کارشناسی ناپیوسته اتاق عمل انجام شد. روش ها: این پژوهش کیفی به روش تحلیل محتوای در سال ۹۵-۹۶ انجام شد. برای جمع آوری داده ها از نمونه گیری هدف مند استفاده شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختارمند در طی ۱۳ مصاحبه، جمع آوری شد. سپس مصاحبه های ضبط و پیاده شد و به روش آنالیز محتوی و با کمک نرم افزار MaxQDA۲ تحلیل شد. نتایج: داده ها در ۳ طبقه اصلی «ساختار نامتناسب برنامه درسی» با زیر طبقات سامان دهی نامناسب محتوای آموزش، روش تدریس و کارآموزی غیر موثر، «بازدارنده ها» با زیر طبقات اشتغال هم زمان با تحصیل، مدیریت خانواده، رفت و آمد طاقت فرسا و «عوامل انگیزشی» با زیر طبقات رشد مالی، ارتقای شغلی و هویت اجتماعی دسته بندی شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می رسد باید در ساختار و اجرای برنامه آموزشی دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل اصلاحاتی انجام شود که متناسب با نیاز آنان باشد.

Keywords:

Curriculum , curriculum revision , operating room , noncontinuous undergraduate program , برنامه آموزشی , بازنگری برنامه , اتاق عمل , کارشناسی ناپیوسته