تاثیر روش های تسریع در خشک شدن بر شاخص های کیفی آلوچه در خشک کن آفتابی
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 188
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARIDSE-9-3_007
تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401
Abstract:
بهمنظور ارزیابی روشهای تسریع در خشکشدن آلوچه با استفاده از خشککن آفتابی موجود در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد که تیمارهای آزمایش شامل روش تسریع در خشکشدن آلوچه در چهار سطح: ۱- شاهد (بدون تیمار خاصی)، ۲- سوراخ کردن مکانیکی، ۳- بلانچینگ، و ۴- استفاده از روغن استرالیایی سرد و زمان خشکشدن آلوچه در ۵ سطح: ۱- زمان آغاز خشکشدن (زمان صفر)، ۲- پس از گذشت ۷۲ ساعت، ۳- پس از گذشت ۱۴۴ ساعت، ۴- پس از گذشت ۲۸۸ ساعت، ۵- پس از گذشت ۳۳۶ ساعت بودند. در پایان هر تیمار زمانی، مواد جامد انحلالپذیر ، درصد رطوبت، درصد اسیدیته، و تغییر وزن میوه اندازهگیری شد. آزمون کمی رنگ آلوچه و ارزیابی حسی رنگ، طعم، ظاهر، و مقبولیت کلی در محصول نهایی و ارزیابی حسی رنگ و ظاهر پس از دو ماه و پس از یک سال انبارمانی انجام شد. اندازهگیریهای دما در قسمتهای مختلف خشککن نشان داد که بالاترین دمای هوای ورودی، خروجی و داخل میوه بهترتیب ۷۰، ۶۰ ، و ۵۱ درجه سانتیگراد است. بررسیها نشان داد که تیمار سوراخ کردن مکانیکی و شاهد روندی مشابه در خشککردن میوه دارند درحالیکه تیمار روغن استرالیایی سرد سرعت بیشتری به خشکشدن میوه میدهد. تیمار بلانچینگ به نامطلوب شدن کیفیت میوه منجر شد. مقایسه میانگینهای شاخصهای کمی رنگ میوه نشان داد که محصول تیمارهای شاهد و سوراخ کردن مکانیکی بیشترین تیرگی، تیمار بلانچینگ بیشترین قرمزی، و تیمار روغن استرالیایی بیشترین زردی را دارد. نتایج آزمونهای حسی نشان داد که از نظر طعم و مقبولیت کلی، داوران به روش روغن استرالیایی سرد بهترین امتیاز را دادهاند. نتایج آزمونهای حسی پس از دو ماه انبارمانی نشان داد که از نظر رنگ، روش سوراخ کردن مکانیکی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است.
Keywords:
Authors
سعید ملک
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
محسن حیدری سلطان آبادی
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
مرتضی خان احمدی
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
حمیدرضا قزوینی
عضو هیئت علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان
عادل میرمجیدی
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج
محمد شاهدی
استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
اصغر کرمانی
کارشناس سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :