ارزیابی راندمان کل آبیاری و هیدرومدول واقعی با استفاده از روش بیلان آب (مطالعه موردی، دشت نازلوچای ارومیه)

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 113

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARIDSE-20-76_008

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1401

Abstract:

این مطالعه به منظور ارزیابی راندمان کل آبیاری و هیدرومدول واقعی دشت نازلوچای ارومیه با استفاده از روش بیلان آب، در سال ۱۳۹۱ اجرا گردید. مطالعات شامل اندازه گیری های صحرایی، مطالعات میدانی، و بررسی آمار و اطلاعات موجود بود. راندمان کاربرد در ۱۴ مزرعه اندازه گیری شد که مقدار آن از ۴/۵۵ تا ۸/۷۸ درصد متغیر بود. راندمان توزیع از ۷۵ تا ۹۴ درصد و راندمان انتقال آب نیز از ۶۶ تا ۹۲ درصد متغیر بود. راندمان کل شبکه سنتی دشت، برابر ۴۴ درصد و نیاز آبی خالص ترکیب کشت دشت بر اساس روش پنمن-مانتیث برابر ۴۹۳۰ مترمکعب بر هکتار بود و بدین ترتیب، نیاز آبی ناخالص ترکیب کشت دشت برابر ۱۱۲۰۴ مترمکعب بر هکتار به دست آمد. شبکه آبیاری سنتی دشت نازلوچای در پایین دست حوضه آبریز نازلوچای واقع شده و مساحت خالص زمین های آن برابر ۲۹۰۵۰ هکتار است. میزان متوسط برداشت آب از رودخانه نازلوچای برابر ۱۲۸ میلیون مترمکعب در سال و اختلاف حجم آب ورودی و خروجی آب زیرزمینی دشت برابر ۱۳ میلیون مترمکعب در سال است. نزدیک به ۲۹ میلیون مترمکعب در سال بیلان منفی در دشت وجود دارد. در مجموع، آب مصرفی در دشت نازلوچای برابر ۱۷۰ میلیون مترمکعب در سال و هیدرومدول واقعی آبیاری دشت نازلوچای برابر ۵۸۳۸ مترمکعب در سال در هکتار است. نتایج بررسی ها نشان می دهد راندمان کل آبیاری دشت نازلوچای برای کشاورزی در حدود ۸۵ درصد است. نتایج این مطالعه نیز نشان می دهد که میزان واقعی مصرف آب کشاورزی در این حوضه کمتر از ارقام اعلام شده بر مبنای راندمان در سطح کشور است، حتی در ارقام اعلام شده برای بهره وری آب برای تولید محصولات زراعی و باغی باید تجدید نظر شود.

Keywords:

آب برگشتی , راندمان انتقال آب , راندمان کاربرد آب در مزرعه , نرم افزار کراپ وات , نیاز آبی

Authors

حیدر طایفه رضایی

مربی پژوهش؛ بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

جمال احمدآلی

استادیار بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

خالد احمدآلی

استادیار گروه احیا مناطق خشک و کوهستانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :