طراحی محیطی زیرساخت های اکولوژیک منظر شهری با استفاده از اصل پیوستگی با انشعابات (AWOP) به منظور ارتقای کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: منطقه دو شهرداری تهران)

جمعیت شهرها در جهان به نحو فزاینده ای رو به گسترش است و طبق گزارش ها از سال ۲۰۰۸ بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند. رشد جمعیت، گسترش مقیاس شهر و تراکم توسعه صنعتی، اکوسیستم ها و الگوهای اصلی اکولوژیکی منطقه ای را به شدت تغییر داده و به ازدیاد تولید آلاینده هایی منجر شده و محیط زیست اکولوژیکی شهر را تحت تاثیر قرار داده است. این امر همچنین سلامت، بقا و کیفیت زندگی شهروندان را تهدید می کند. هدف این پژوهش شناخت، تحلیل و طراحی محیطی زیرساخت های اکولوژیک منظر با استفاده از اصل پیوستگی با انشعابات، در منطقه دو شهرداری تهران به منظور بهبود ساختار و الگوهای اصلی اکولوژیک منطقه و در نهایت افزایش سطح کیفیت زندگی شهروندان است. به همین منظور اصل AWOP که از اصول مهم و کاربردی علم اکولوژی منظر است مطالعه و معرفی شد. سپس، زیرساخت های اکولوژیک منظر در سطح منطقه دو شناسایی شدند. در مرحله بعد پس از مشاهدات و بررسی های میدانی چارچوب سیاست ها و اقدامات استراتژیک در چارچوب طراحی اکولوژیک زیرساخت های شهری در حیطه های تقویت، حفاظت، بهسازی و مرمت در پنج پهنه اکولوژیک مهم و اساسی روددره درکه، روددره فرحزاد، پارک پردیسان، کانال سیل برگردان غرب و باغ های طرشت تدوین و در نهایت شبکه زیرساخت های اکولوژیک منظر منطقه طبق اصل معرفی شده، طراحی شد.

Keywords:

اصل پیوستگی با انشعابات , زیرساخت های اکولوژیک , طراحی اکولوژیک منظر , کیفیت زندگی شهری , منطقه دو تهران