تغذیه »حلال و طیب« به مفهوم بهره گیری غذایی است که با دارا بودن دو عنصر مطلوبیت و پاکیزگی، ضمن تلذذ حواس و نفس از آن، گشایشی را برای دسترسی انسان به حیات طیبه فراهم سازد. منشاء این اصطلاح را بایستی در آیه یا ایها الناس کلوا مما فی الارض حلالا طیبا از
قرآن کریم جستجو کرد. هدف این مقاله تبیین مبانی
تغذیه »
حلال و طیب« از منظر
قرآن کریم می باشد. مواد و روشها: این مقاله به روش مروری و به شیوه کتابخانه ای نگاشته شده است.یافته ها: ضرورت
تغذیه »حلال و طیب« و آثار آن در حیات طیبه انسانی؛ الگوی کلی طبقه بندی مواد غذایی و سبک
تغذیه حلالو طیب، تاثیرات طبی
تغذیه »حلال و طیب« و عوارض
تغذیه حرام و خبیث،
تغذیه حلال و
طیب در شرایط خاص (بارداری، شیردهیو بحران ها) و احکام فقهی آن؛ از جمله سرفصل هایی است که در
قرآن به آن توجه شده است.نتیجه گیری: الگوی قرآنی
تغذیه »حلال و طیب« می تواند ضمن کمک به اصلاح سبک زندگی، افق های جدیدی را به روی محققین این حوزه بگشاید.