ارزیابی الگوی پایدارسازی نظام درآمدی و تامین منابع مالی شهرداری ها(مطالعه موردی: شهرداری شیراز)

در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران که دارای سیستم اقتصادی ناکارآمد، نظام های مالیاتی ضعیف و فاقدمکانیزمهای مشارکت شهروندان در تامین هزینه های شهرها هستند، سیستم تامین درآمد شهرداری ها عمدتا به سمت منابعدرآمدی ناپایدار و ناسالم کشیده می شود. این مساله در ایران بعد از اجرای سیاست خودکفایی شهرداری ها بیشتر نمود پیداکرد و به ویژه در شهر شیراز شدیدتر از سایر شهرها اتفاق افتاد. هم اکنون، دو چالش عمده سیستم تامین درآمد شهرداریشیراز عبارت است از: ناپایدار بودن این نظام و عدم توفیق شهرداری در دستیابی به بازارهای مالی و پولی برای تامین هزینههای سنگین احداث زیرساخت های شهری. در پژوهش حاضر، به منظور ساختار اصلاح این سیستم دو الگوی پیشنهادی برای برون رفت از این دو چالش ارائه گردید. جمع آوری داده های پژوهش برای دوره ۱۳۹۵-۱۴۰۰ صورت گرفت. همچنین از یک مصاحبه ساختار یافته و یک مصاحبه نیمه ساختار یافته با ۳۰ نفر از خبرگان متخصص در زمینه موضوع تحقیق استفاده گردید. الگو شماره ۱ در دو محور با عنوان «کنترل، کاهش و حذف تدریجی منابع درآمدی ناپایدار» و «مدیریت، بهبود و افزایش نقش منابع درآمدی پایدار» موجب پایدارسازی نظام درآمدی در دو بازه میان مدت و بلندمدت خواهد شد الگو شماره ۲ نیز بر ارائه روش های جدید جهت ورود شهرداری ها به بازارهای مالی و پولی تاکید دارد

Keywords:

نظام تامین مالی , درآمد پایدار , توسعه پایدار , شهرداری شیراز