پیشبینی تراوش از میان غشاهای ماتریس آمیخته با مدل بروگمن

غشاهای ماتریس آمیخته برای افزایش کارایی غشاهای پلیمری و چیره شدن بر کاستی های این غشاها و هم چنین افزایش مقاومت مکانیکی و شیمیایی آن ها، در جداسازی گوناگون مورد بررسی و استفاده قرار گرفته اند. در غشاهای ماتریسآمیخته هدف در هم آمیختن ویژگی های د لخواه مواد سازنده غشا (پلیمر و پرکن) است مانند اینکه احتمالا این غشاها انعطاف پذیری و فرآیندپذیری پلیمرها و گزینش گری و پایداری دمایی پرکنهای غیر آلی را به صورت همزمان خواهندداشت. کارکرد غشاهای ماتریس آمیخته در بسیاری از فرآیندها مانند جداسازی غشایی گازها در اندازه آزمایشگاهیبررسی شده است و مدل های گوناگونی برای پیش بینی کارایی آن ها ارائه شده است. مدل بروگمن یکی از مدلهای توانای پیش بینی کارکرد غشاهای ماتریس آمیخته است. در کار کنونی تلاش شد که توانایی این مدل برای پی شبینی تراوشپذیری از میان غشاهای ماتریس آمیخته با اصلاح مدل بهبود یابد. برای انجام این کار دو پارامتر و برای پی شبینی اثر کارایی پرکن و شکل ذرات پس از نشانده شدن در شبکه پلیمری در حالت سخت شدن زنجیره به این مدل افزوده شدند که با آن میانگین خطای پیش بینی تراوش گاز از میان غشاهای ماتریس آمیخته تقریبا به 40 % کاهش یافت