پراکنش پهنه ای و مدل نمونه برداری دنباله ای با دقت ثابت برای شته برگ ذرت، (Rhopalosiphum maidis (Hemiptera: Aphididae در مزارع جو
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 39، Issue: 3
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 185
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-39-3_006
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
Abstract:
در این پژوهش شته های مزارع جو در منطقه ماهی دشت کرمانشاه شناسایی شدند. همچنین نوع و آماره های پراکنش پهنه ای شته برگ ذرت، Rhopalosiphum maidis مطالعه شد و مدلهای نمونه برداری دنبالهای برای پایش آن تهیه شد. برای این منظور آماربرداری های منظم هفتگی در سالهای ۱۳۹۵، ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ انجام شد. در هر تاریخ نمونه برداری تعداد ۱۰۰ بوته به صورت تصادفی بازدید و شته ها برای تشخیص و شمارش به آزمایشگاه منتقل شدند. برای تعیین نوع و آماره های پراکنش پهنه ای از قانون نمایی (Taylor (۱۹۶۱ استفاده شد و مدلهای نمونه برداری دنباله ای به روش (Green (۱۹۷۰ تهیه شدند. نتایج این پژوهش فعالیت تغذیه ای پنج گونه از شته ها شامل شته گندم-گل سرخ، Metopolophium dirhodum، شته معمولی گندم، Schizaphia graminum، شته یولاف-گندم، Sitobion avenae، شته برگ ذرت، R. maidis و شته(.) R. padi را روی جو نشان داد. شته برگ ذرت فراوانی بیشتری در طول فصل داشت و در سالهای ۱۳۹۵، ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ به ترتیب ۸/۹۳، ۲/۹۴ و ۲/۹۳ درصد شته های جمع آوری شده را به خود اختصاص داد. در طول سه سال، تراکم جمعیت کمی از ۴ گونه دیگر در طول فصل مشاهده شد. نوع پراکنش پهنه ای شته برگ ذرت در مزرعه جو تجمعی (۰۳/۰ ± ۴۵/۱b =) تعیین شد. اندازه نمونه لازم برای پایش شته برگ ذرت در مدلهای با سطح دقت ۱/۰ و ۲۵/۰ در دامنه میانگین جمعیت مشاهده شده در مزرعه جو (۳۲/۴۴ – ۰۲/۱ عدد شته در هر ساقه) به ترتیب ۵۲۴-۷۰ و ۸۴-۱۱ ساقه جو بود. بنابر این مدل نمونه برداری دنبالهای در سطح دقت ۱/۰ به دلیل اندازه نمونه بزرگ وقت گیر ارزیابی شد، ولی مدل تهیه شده در سطح دقت مدیریت تلفیقی آفات (۲۵/۰) برای ردیابی این شته در مزارع جو توصیه میشود.
Keywords:
Authors
شهرام شاهرخی خانقاه
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
شهلا باقری
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران
مسعود امیر معافی
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :