رفتار کاوشگری کفشدوزک شکارگر (Hippodamia variegata (Coleoptera: Coccinellidae و زنبور پارازیتوئید Lysiphlebus fabarum (Hymenoptera; Braconidae)، دشمنان طبیعی شته جالیز، در شرایط تاریکی و روشنایی
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 39، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 128
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-39-1_007
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
Abstract:
نور به عنوان یک عامل محیطی، ویژگی های زیستی، فیزیولوژیکی و رفتاری حشرات را تحت تاثیر قرار میدهد. در مطالعه حاضر میزان شکارگری کفشدوزکHippodamia variegata و همچنین میزان پارازیتیسم زنبور Lysiphlebus fabarum روی شته جالیز Aphis gossypii، در شرایط تاریکی و روشنایی ارزیابی شد. بدین منظور جمعیت هم سن از مراحل مختلف رشدی کفشدوزک و زنبورهای ماده تهیه و به طور جداگانه به پوره های سن سوم میزبان (۲۰ پوره برای لارو سن دوم کفشدوزک و زنبور ماده؛ ۳۰ پوره برای سایر مراحل رشدی کفشدوزک) مستقر روی یک برگ خیار، معرفی شدند. نتایج نشان داد که فعالیت شکارگری لاروهای سن دوم متاثر از شرایط روشنایی و تاریکی نبود، در حالی که تعداد شته های کشته شده (مجموع شته های نیمه و کامل خورده شده) توسط لاروهای سن چهارم، افراد بالغ نر و ماده کفشدوزک در شرایط روشنایی به طور معنی داری بیشتر از تاریکی بود. در شرایط تاریکی، نرخ مصرف ناتمام طعمه (نسبت شته های نیمه خورده شده به شته های کشته شده) در لاروهای سن چهارم به طور معنی داری بیشتر از لاروهای سن دوم بود. افراد بالغ ماده در شرایط تاریکی در مقایسه با روشنایی بهطور معنی داری نسبت بیشتری از طعمه ها را به صورت ناتمام مصرف نمودند. همچنین در هر دو شرایط نوری، این نرخ در افراد بالغ ماده بیشتر از نر بود. زنبورهای پارازیتوئید در شرایط تاریکی شته های کمتری را پارازیته کردند. با توجه به کارایی به نسبت بالای کفشدوزک در شرایط تاریکی، می توان گفت که کاربرد همزمان زنبور و کفشدوزک، امکان فعالیت توام آنها را طی روز فراهم نموده و از سوی دیگر روند کاهش جمعیت آفت با فعالیت شکارگر در طول شب نیز ادامه مییابد.
Keywords:
Authors
زهرا محمدی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
آرش راسخ
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مهدی اسفندیاری
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
جان پاول میکائود
گروه حشره شناسی، دانشگاه ایالتی کانزاس، مرکز تحقیقات کشاورزی، هایز، ایالات متحده آمریکا
فرحان کچیلی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :