عوامل مؤثر در طراحی سیستمهای تعمیر و تقویت خطوط لوله با کامپوزیت زمینه پلیمری تقویت شده با الیاف و مزایای آن

روشهای سنتی تعمیر و بازسازی خطوط لوله، شامل عملیات حفاری و خاکبرداری و سپس تعویض بخش آسیب دیده ویا اعمال یک غلاف فولادی بر روی آن است. هزینههای زیاد، صرف زمان طولانی و همچنین لزوم قطع جریان عبوری ازدرون لوله، از عواملی هستند که این روشها را با چالش اساسی روبهرو کرده است. عدم اطمینان به دوام روشهای تعمیری موجود، نیاز به توسعه و ارائه یک روش سریع، مطمئن، اقتصادی و ایمن را برای تعمیرات خطوط لوله حیاتیکرده است. این نیاز منجر به استفاده از قابلیتها و پتانسیلهای مواد کامپوزیتی زمینه پلیمری شده است. از خصوصیات منحصر به فرد استفاده از این مواد به عنوان سیستم تعمیر و تقویت خطوط لوله، محافظت از لوله در برابر محیط خارجی و در نتیجه جلوگیری از گسترش خوردگی است. این روش به دلیل زمان نصب کوتاه، نیاز محدود به مواد و نیروی انسانی،عدم نیاز به تعویض لوله و امکان اعمال آن بر روی لولههای در حال سرویسدهی، بسیار مقرون به صرفه است. کاربرد این گونه از کامپوزیتها برای تعمیر و تقویت لولههای فلزی، در همه محیطها امکانپذیر است و میتوان از آن برای لولههایگوناگون با سایزهای متفاوت استفاده کرد. در این تحقیق علاوه بر تأکید و مقایسه وجوه برتری این سیستم تعمیری نسبت به سیستم های سنتی رایج، پارامترهای گوناگون مؤثر در طراحی آن نیز به اختصار توضیح داده شده است