ارزیابی و مقایسه PFS-OS بین دو روش درمانی (جراحی و سپس شیمی درمانی در مقایسه با نئوادجوانت تراپی و سپس جراحی) در بیماران مبتلا به سرطان آندومتر: یک مطالعه گذشته نگر
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 181
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-11_004
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1401
Abstract:
مقدمه: سرطان آندومتر، یکی از بیماری های رایج در بین زنان میباشد که هر ساله باعث مرگ و میر بسیاری از زنان در جهان می گردد. بقاء بیماران و پاسخ به درمان آنها بر اساس شرایط بالینی و همچنین مرحله بیماری مشخص میگردد. مشخص شده بیمارانی که در مرحله پیشرفته (مرحله III و IV) هستند، دارای بقاء کم تری هستند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بقاء بیماران بر اساس OS و PFS (بقا کلی و بقای بدون پیشرفت) انجام شد.روش کار: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، تمام بیماران مبتلا به سرطان آندومتر پیشرفته که از سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۱۸ در بیمارستان های فیروزگر و رسول اکرم تحت درمان قرار گرفته بودند، در دو گروه با روش های درمانی متفاوت (اول نئوادجوانت تراپی و سپس جراحی در مقایسه با اول جراحی و سپس ادجوانت تراپی)؛ مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata (نسخه ۱/۱۴) انجام شد. جهت بررسی میزان بقای بیماران از رویکرد کاپلان میر، جهت بررسی عوامل موثر بر میزان بقاء از یک مدل رگرسیون کاکس و جهت بررسی عوامل موثر بر میزان پاسخ به درمان از مدل رگرسیون لجستیک چندگانه استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: هیچ گونه تفاوت معناداری از نظر میانگین بقاء در بیمارانی که تحت درمان با جراحی کموتراپی و کموتراپی جراحی بودند، وجود نداشت (۰۵/۰بقاء کلی بیماران درمان شده به روش استاندارد در مقایسه با بیمارانی که ابتدا شیمی درمانی و سپس جراحی شدند، بیشتر بود.نتیجه گیری: هیچ گونه تفاوت معناداری در بقاء بیماران از نظر درمان با جراحی کموتراپی و کموتراپی جراحی وجود نداشت. جراحی، بیشترین ارتباط را در بروز عود بیماری و همچنین زنده ماندن بیماران داشت.
Keywords:
Authors
نرجس افروز
رزیدنت گروه زنان و مامایی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
ستاره نصیری
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اندومتریوز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
سهیلا امینی مقدم
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :