بررسی اثرات زیست محیطی انجام عملیات تصفیه روغن هیدرولیک دروگر نیشکر

هدف از پژوهش حاضر بهینه سازی عملیات تصفیه روغن هیدرولیک دروگر نیشکر به روش سطح پاسخ (RSM) و ارزیابی اثرات زیست محیطی آن بود.بدین منظور، اثرات متغیرهای مستقل ساعات کارکرد (۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ ساعت)، مش فیلتر مکشی دوقلو (۷، ۹ و ۱۱ میکرون) و دفعات تصفیه روغن هیدرولیک (۰، ۱ و ۲) روی متغیرهای وابسته آلودگی آب، سطح عدم تمیزی (NAS)، سیلیسیوم (Si)، ویسکوزیته (Vis) و عدد اسیدی روغن (TAN) ارزیابی شد. در این پژوهش نیز هدف از بهینه سازی عملیات، حداکثر نمودن ساعات کارکرد و دفعات فیلتر شدن روغن با توجه به محدوده مجاز فاکتورهای وابسته بود. نتایج نشان داد که شرایط بهینه عملیات تصفیه روغن هیدرولیک دروگر نیشکر شامل ساعت کارکرد ۷۲۸/۶۱ ساعت، مش فیلتر ۷ میکرون و ۲ بار دفعات تصفیه روغن می باشد. در این تحقیق نیز مقایسه میزان ورود مواد آلاینده به محیط زیست در روش متداول تعویض و روش جدید تصفیه روغن هیدرولیک دروگرهای نیشکر در هفت واحد از شرکت های توسعه نیشکر و صنایع جانبی استان خوزستان صورت گرفت. به این منظور آمار و اطلاعات سال های زراعی ۹۵-۹۰مربوط به شرکت های کشت و صنعت نیشکر جمع آوری، بررسی و تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد جمع کل صرفه جویی بعمل آمده در شرکت های توسعه نیشکر طی سال های انجام تصفیه روغن هیدرولیک معادل ۴۱۱۰۱۴ لیتر می باشد. میزان مواد آلاینده وارد شده به محیط زیست در دو روش تعویض و تصفیه روغن هیدرولیک به ترتیب ۶۹۳۰-۱/۱۲کیلوگرم و ۴۶۲۰/۵۳-۰/۷۱ کیلوگرم است. درصد کاهش یافته میزان ورود مواد آلاینده به محیط زیست در به کارگیری روش تصفیه نسبت به روش تعویض روغن هیدرولیک ۴۶/۳۵-۱۷/۸۱ درصد می باشد.

Keywords:

بهینه سازی , تصفیه , تعویض , روغن هیدرولیک , ارزیابی زیست محیطی , مواد آلاینده , دروگر نیشکر