مطالعه ی تحلیلی نمودهای اساطیر در شاهنامه فردوسی (مطالعه موردی : انگره مینیو و سپنتا مینیو)

جلوه های اهورا و اهریمن معرفی کننده ی زیبایی ها در برابر زشتی های پادشاهان و پهلوانان و زنان و انسانهای اهورایی ، الهی و آزادی خواه در برابر اشخاص اهریمنی ، ستمگر، زورگو و زیاده خواه است ؛ در واقع بیانگر صف آرایی حق در برابر باطل و خوبی و نیکی در برابر زشتی ها و پلیدی هاست . در این طرح تحقیقی به طور مشخص به شناسایی چهرههای اهورایی و اهریمنی در شاهنامه ی فردوسی پرداخته شده و با دلایل و شواهد روشن علل اهورایی و اهریمنی بودن آنها بیان شده است . آمیختگی نظم و نثر در یکجا و سادگی و صراحت در این طرح زیبایی خاصی به آن بخشیده است . جلوههای اهورا و اهریمنی در حقیقت از درد و رنج انسانهای خداپسند، آزاده خواه، شجاع و حق طلب حکایت دارد و از زشتی ها، دروغ و نیرنگ ، خیانت ، ناپاکی و بیداد، و قدرت و شهرت طلبی پادشاهان و سرداران تورانی پرده برمی دارد. عملکرد و رفتار و خلق و خوی افراد در مسیر تحقیق کاملا آشکار است ، به طوریکه هر خوانندهای می تواند با خواندن جلوهها مفاهیم قابل ملاحظه ای درک و دریافت کند. ایران وایرانی که همواره بر پاکی و بزرگ منشی معروف بودهاند در مقابل زیاده خواهی ها، ستمگری ها و قدرت طلبی های تورانیان قرار می گیرند و در واقع شاهنامه صحنه ی جنگ تمام عیار عدل و داد مقابل ظلم و بیداد است . پژوهش حاضر به روش تحقیقی توصیفی بوده است و همچنین بررسی و جمع آوری مدارک به شیوه ی کتابخانه ای انجام گرفته است .

Keywords:

اسطوره , شاهنامه فردوسی , انگره مینیو , سپنتا مینیو