تنوع زیستی سنک های جنس (Orius (Hemiptera: Anthocoridae در اقلیم ها و فصول مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد و بررسی تاثیر بوم نظام کشاورزی روی تنوع زیستی این شکارگران
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 35، Issue: 3
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 130
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-35-3_001
تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1401
Abstract:
سنهای جنس Oriusبه عنوان دشمنان طبیعی بسیاری از آفات گیاهی در دنیا شناخته میشوند. این مطالعه به منظور بررسی فون و تنوع زیستی سنکهای Anthocoriade در شرایط مختلف اقلیمی استان کهگیلویه و بویراحمد و تاثیر بوم نظام کشاورزی روی تنوع زیستی سنهای شکارگر این جنس، صورت گرفت. سه اقلیم و از هر اقلیم سه اکوسیستم (باغی، زراعی و دستورزی نشده) و از هر اکوسیستم سه تکرار انتخاب و نمونه برداری هر دو هفته یک بار انجام شد. شناسایی گونهها براساس ژنیتالیای افراد نر صورت گرفت و تعیین تنوع زیستی با استفاده از شاخص چیرگی شانون-وینر انجام شد. در مجموع شش گونه شامل O. s albidipennis (Reuter)، O. niger (Wolff)، O. laevigatus (Fiber)،Orius pallidicornis (Reuter)،O. vicinus (Ribaut)، (Reuter) O. horvati از مناطق مختلف این استان شناسایی شدند. نتایج نشان داد که در اقلیم گرمسیری O. albidipennis و در اقلیم سردسیری گونه O. niger به عنوان گونه غالب خانواده Anthocoridae در استان کهگیلویه و بویراحمد بودند. شاخص شانون محاسبه شده در سه منطقه گرم، معتدل و سرد بهترتیب برابر ۲۴۵/۱، ۲۳۳/۱و ۹۸۹۶/۰ بود. تنوع زیستی سنهای جنس Orius در اکوسیستم دستورزی نشده به صورت معنیداری بیشتر از اکوسیستم دستورزی شده بود. در ضمن با توجه به اثرات سوء دستورزی تنوع زیستی و جمعیت سنکهای Orius، در بوم نظامهای کشاورزی، اعمالی مانند تنوع کشت، کشت توام و باقی گذاشتن علفهای هرز به صورت پرچینهای اطراف مزرعه و یا جزایر سبز میتواند موجب افزایش تنوع و بهدنبال آن کارایی این شکارگران شود.
Keywords:
Authors
حمزه داوری
دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده کشاورزی، گروه گیاه پزشکی.
علی صغر سراج
دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده کشاورزی، گروه گیاه پزشکی.
علی رجب پور
دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، دانشکده کشاورزی، گروه گیاه پزشکی.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :