نقش معنویت و تاب آوری در پیش بینی اضطراب کووید-۱۹ دانشجویان

هدف همه گیری کووید-۱۹ موجب افزایش اضطراب و استرس بسیاری از دانشجویان شد که بر ابعاد گوناگون زندگی آن ها تاثیر گذاشت. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش معنویت و تاب آوری در پیش بینی اضطراب کووید-۱۹ دانشجویان انجام شد. روش ها روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. نمونه ای به حجم ۲۶۰ نفر به روش دردسترس انتخاب شد و سپس داده ها با استفاده از پرسش نامه های اضطراب کووید-۱۹، معنویت و تاب آوری جمع آوری شدند. تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها براساس نتایج به دست آمده خودآگاهی (۰/۲۵۶-=r)، اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی (۰/۲۹۱-=r)، فعالیت های معنوی (۰/۳۷۳-=r)، نیازهای معنوی (۰/۲۸۰-=r)، معنویت کل (۰/۲۸۶-=r) و تاب آوری (۰/۵۲۲-=r) با اضطراب کووید-۱۹ همبستگی منفی و معنادار داشتند. همچنین متغیرهای معنویت و تاب آوری ۴۵ درصد از تغییرات اضطراب کووید-۱۹ دانشجویان را پیش بینی کردند (۰/۰۱>P). نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر، دانشجویانی که طی همه گیری کووید-۱۹ دارای سطوح بالایی از معنویت و تاب آوری بودند، اضطراب کمتری را تجربه می کردند. باتوجه به نقشی که سطوح بالای تاب آوری و اعمال معنوی در کاهش اضطراب کووید-۱۹ ایفا می کند، پیشنهاد می شود کادر درمانی و روان شناسان آموزش های تاب آوری و برنامه های معنوی متنوعی را طی قرنطینه خانگی افراد تهیه کنند که حتی برای افرادی که دوران نقاهت کووید-۱۹ را سپری می کنند، می تواند کمک کننده باشد.

Keywords:

Coronavirus , Spirituality , Resilience , Anxiety , ویروس کرونا , معنویت , تاب آوری , اضطراب کووید-۱۹