بررسی میزان آلودگی صوتی در محوطه بیرون، بخش های اورژانس و مراقبت ویژه در بیمارستان های آموزشی منطقه یک شهر تهران در سال ۱۳۹۶: یک مطالعه توصیفی

چکیده زمینه و هدف: توجه به آرامش بیمار در زمان بستری در بیمارستان حائز اهمیت خاصی است. آلودگی صوتی می تواند بیماری فرد را تشدید و در صورتی که آلودگی صوتی از حد مجاز فراتر رود بر کارکنان و ارائه خدمات مناسب نیز تاثیر خواهد گذاشت. این مطالعه با هدف شناسایی منابع تولید صدا و مشخص کردن میزان آلودگی در بخش های اورژانس و مراقبت های ویژه و محوطه بیمارستان های آموزشی منطقه یک تهران در زمستان سال ۱۳۹۶ انجام گرفت. مواد و روش­ها: در مطالعه توصیفی حاضر، اندازه­گیری میزان تراز فشار صوت بخش­های اورژانس و مراقبت­های ویژه و محوطه بیرون ۴ بیمارستان­ در دو روز عادی و تعطیل و در سه نوبت صبح، ظهر و عصر با ۳ تکرار، توسط دستگاه صداسنج انجام و داده­ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: با توجه به نتایج، میانگین و انحراف معیار تراز صدا در بخش­های مختلف در شیفت صبح روزهای شنبه و جمعه به ترتیب ۳۲/۷±۷۹/۶۲ و ۴۳/۶±۹۸/۵۷ و ظهر روزهای شنبه و جمعه به ترتیب ۰۹/۸±۱۵/۶۶ و ۸۲/۷±۱۶/۶۵ و در شیفت عصر روزهای شنبه و جمعه به ترتیب ۶۹/۶±۲۶/۶۴ و ۴۲/۵±۱۹/۶۳ دسی­بل بود. بین مقادیر تراز فشار صوت در روزهای (جمعه و شنبه)، زمان­های اندازه گیری (صبح، ظهر و عصر) و بخش­ها (اورژانس و مراقبت ویژه( اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰آلودگی صوتی در برخی بخش­های بیمارستان­های آموزشی نسبت به استانداردهای ملی و بین المللی بالاتر است. اقدامات لازم جهت کاهش صدا و عوامل مولد آن جهت ایجاد محیط آرام ­تری برای بیماران ضروری به نظر می رسد. واژه­های کلیدی: آلودگی صوتی، تراز فشار صوت، مقادیر آستانه مجاز، بیمارستان، تهران

Keywords:

Noise Pollution , Sound Pressure Level , Threshold Limit Values , Hospital , Tehran , آلودگی صوتی , تراز فشار صوت , مقادیر آستانه مجاز , بیمارستان , تهران