بررسی همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵

چکیده زمینه و هدف: امروزه توانایی مدیریت ارتباط با کارکنان جهت حمایت از عملکرد سازمانی و حفظ بقاء آن ضروری است. اما مدیران در رویارویی با فعالیت های اولیه مدیریت ارتباط، عملکرد ضعیفی دارند. این امر موجب کاهش بهره وری سازمان و ناتوانی در رقابت در عرصه های ملی و بین المللی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی می باشد. در این مطالعه، از ۱۵۰ نفر از کارمندان سیستم اداری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵ که حداقل دارای ۵ سال تمام سابقه کار اداری بودند، استفاده شد. جهت جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه سنجش روابط مدیران با کارکنان و پرسش نامه عملکرد سازمانی کارکنان استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین مدیریت ارتباط کارکنان و عملکرد سازمانی کارکنان ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰>P، ۷۵۹/۰=r)، هم چنین بین ابعاد رابطه مبتنی بر برابری مدیران (۰۰۱/۰>P، ۷۸۸/۰=r)، رابطه ساختاری (۰۰۱/۰>P، ۷۴۲/۰=r)، پویا (۰۰۱/۰>P، ۷۳۶/۰=r) و تفویضی مدیران (۰۰۱/۰>P ،۷۵۶/۰=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد. همچنین بین ابعاد رابطه کنترلی (۰۰۱/۰>P ،۶۰۳/۰-=r) و اجتنابی مدیران با کارکنان (۰۰۱/۰>P، ۹۰۹/۰-=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که با بهبود روابط مدیران با کارکنان، عملکرد سازمانی آنان افزایش می یابد. واژه های کلیدی: عملکرد سازمانی، رابطه ساختاری، رابطه پویا، رابطه تفویضی، رابطه کنترلی، رابطه اجتنابی

Keywords:

Organizational performance , Structural relationship , Dynamic relationship , Delegating relationship , Controlling relationship , Avoidance relationship , عملکرد سازمانی , رابطه ساختاری , رابطه پویا , رابطه تفویضی , رابطه کنترلی , رابطه اجتنابی