مقاله علمی – پژوهشی: تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس (Lactobacillus rhamnosus) ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان به دو روش ژلاسیون یونی و امولسیون داخلی بر عملکرد رشد، تغذیه و فعالیت آنزیم های گوارشی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

فن آوری ریزپوشانی یکی از جدیدترین روش ها برای افزایش پایداری پروبیوتیک هاست. در این مطالعه تاثیر لاکتوباسیلوس رامنوسوس ریزپوشانی شده با آلژینات/کیتوزان به دو روش ژلاسیون یونی و امولسیون داخلی بر عملکرد رشد، تغذیه و فعالیت آنزیم های گوارشی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، ۶۰۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی ۸۲/۰±۵۳/۲۵ گرم به ۵ تیمار در ۳ تکرار تقسیم شدند. تیمار ۱و ۲ به ترتیب شامل: باکتری ریزپوشانی شده به روش ژلاسیون یونی و امولسیون داخلی، تیمار ۳: آلژینات/کیتوزان بدون حضور باکتری، تیمار ۴:  باکتری به تنهایی و تیمار ۵ شاهد. ماهیان به مدت ۶۰ روز با جیره های آزمایشی تغذیه شده و پس از آن ۱۵ روز با غذای فاقد پروبیوتیک غذادهی شدند. نمونه گیری در روزهای صفر، ۳۰، ۶۰ و ۷۵ انجام و شاخص های ضریب تبدیل غذایی، میزان کارایی پروتئین، ضریب رشد ویژه، فاکتور وضعیت و درصد افزایش وزن بدن و همچنین آنزیم های گوارشی لیپاز، پروتئاز، تریپسین و کموتریپسین مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهترین ضریب تبدیل غذایی در روز ۳۰ در تیمار ۲ (۰۳/۰±۹۳/۰) و در روز ۶۰ در تیمار ۱ (۱۴/۰±۳۰/۱) و ۲ (۰۶/۰±۳۱/۱) مشاهده شد، که دارای اختلاف معنی دار با تیمار شاهد بودند (۰۵/۰>p). میزان کارایی پروتئین و فاکتور وضعیت نیز در تیمارهای ریزپوشانی شده نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود که این افزایش در مورد تیمار ۲ معنی دار بود (۰۵/۰>p). همچنین بالا بودن میزان لیپاز و پروتئاز در تیمارهای ریزپوشانی شده نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. نتایج نشان داد ریزپوشانی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس به روش امولسیون داخلی تا حدودی باعث بهبود شاخص های رشد، تغذیه و آنزیم های گوارشی ماهی قزل آلای رنگین کمان شده و می تواند به عنوان روشی موثر جهت بهبود کارایی پروبیوتیک ها استفاده شود.

Keywords:

Microencapsulation , Lactobacillus rhamnosus , Alginate/chitosan , Ionic gelation , Internal emulsification , Digestive enzymes , ریزپوشانی , لاکتوباسیلوس رامنوسوس , آلژینات/کیتوزان , ژلاسیون یونی , امولسیون داخلی , آنزیم های گوارشی