بررسی اثر ریزپوشانی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم با آلژینات/کیتوزان بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer)

استفاده از پروبیوتیک ­ها در آبزی ­­پروری به ­دلیل اثرات مفید در سلامت ماهی رشد فزاینده ­ای داشته است. یکی از مشکلات اصلی استفاده از پروبیوتیک ­ها غیرفعال شدن آن ­ها در شرایط معده ­ای – روده ­ای ماهی است. محافظت پروبیوتیک ­ها با ریزذرات زیست تخریب پذیر توان پروبیوتیکی آن ­ها را بهبود می ­بخشد. لذا در این تحقیق اثر ریز­پوشانی باکتری پروبیوتیکی لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) با نانوذرات آلژینات/کیتوزان بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیم­ های گوارشی در ماهی باس دریایی جوان Lates caclalifer ارزیابی شد. بدین ­منظور تعداد ۳۶۰ قطعه ماهی باس دریایی با میانگین وزنی ۲/۸±۳۷/۲ گرم به چهار تیمار در سه تکرار به صورت زیر تقسیم شدند: تیمار T۱ با خوراک حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بدون پوشش، T۲ با خوراک حاوی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده T۳ با خوراک حاوی آلژینات/کیتوزان و گروه شاهد با خوراک پایه تغذیه شدند. ماهیان به ­مدت ۶۰ روز با جیره ­های آزمایشی تغذیه شدند. نمونه ­گیری از ماهی ­ها در روزهای ۳۰ و ۶۰ تحقیق انجام گرفت و فعالیت آنزیم­ های گوارشی و شاخص ­های رشد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مرحله اول تحقیق نشان داد بیش ­ترین میزان فعالیت آنزیم ­های گوارشی مانند آلفا آمیلاز و فسفاتاز قلیایی در تیمار تغذیه شده با آلژینات/کیتوزان و لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی نشده در روزهای ۳۰ و  ۶۰  وجود دارد، اما بیش ­ترین میزان عملکرد رشد در تیمار تغذیه شده با لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده در روز ۶۰ مشاهده شد. به ­نظر می­ رسد ریزپوشانی باکتری با نانوذرات کیتوزان/آلژینات کارایی پروبیوتیکی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم را بهبود بخشد (۰/۰۵>p ) و توانست عملکرد مثبت پروبیوتیکی را در رشد ماهی باس دریایی بهبود بخشد هرچند این نتایج با نتایج مربوط به فعالیت آنزیم­ های گوارشی هم خوانی نداشت.

Keywords:

لاکتوباسیلوس پلانتاروم , کیتوزان/آلژینات , آنزیم های گوارشی