عملکرد و اسیدهای چرب بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer) در کشت مخلوط با خرفه (Portulaca oleracea L.) تحت تاثیر مالچ و کود زیستی

رویکرد جهانی در تولید گیاهان دارویی به سمت استفاده از نظام­های کشاورزی پایدار و روش­های مدیریتی نظیر کشت مخلوط، کاربرد کودهای زیستی و مالچ به منظور ارتقاء عملکرد می­باشد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تبریز در دو سال زراعی ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ اجرا شد. عامل اول شامل الگوی کشت در پنج سطح  کشت خالص خرفه، کشت خالص بالنگوی شهری، کشت مخلوط افزایشی خرفه و بالنگوی شهری با نسبت­های ۱۰۰:۲۰، ۱۰۰:۴۰ و ۱۰۰:۶۰ بالنگو به خرفه، عامل دوم شامل مالچ کلش گندم در دو سطح با و بدون مالچ و عامل سوم شامل مصرف کود در دو سطح ۱۰۰ درصد کود شیمیایی و مصرف تلفیقی کود زیستی ازتوبارور۱+ ۵۰ درصد کود شیمیایی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد روغن و اسیدهای چرب غیراشباع دانه در سیستم کشت مخلوط افزایشی ۲۰ درصد بالنگوی شهری + ۱۰۰ درصد خرفه مشاهده شد در حالی­که بیشترین میزان اسید پالمیتیک در کشت خالص بالنگو مشاهده شد. کاربرد مالچ بیشترین مقادیر عملکرد دانه و صفات رشدی را به خود اختصاص داد. همچنین در صورت جایگزینی کودهای زیستی با شیمیایی صفات کیفی و کمی بالنگوی شهری تحت تاثیر قرار نگرفت، به عبارت دیگر می­توان از مصرف تلفیقی کود زیستی + ۵۰ درصد کود شیمیایی استفاده نمود. بیشترین میزان نسبت برابری زمین و ضریب ازدحام نسبی در سیستم کشت مخلوط افزایشی ۴۰ درصد بالنگوی شهری + ۱۰۰ درصد خرفه تحت تیمار مصرف تلفیقی کود زیستی بعلاوه ۵۰ درصد کود شیمیایی به همراه مصرف مالچ کلش گندم در سال دوم آزمایش حاصل شد. به نظر می­رسد سیستم­ کشت مخلوط (۱۰۰:۴۰) و کاربرد کودهای زیستی و مالچ را می­توان بعنوان یک روش زراعی مناسب برای کاهش مصرف نهاده­های شیمیایی و افزایش عملکرد برای بالنگوی شهری پیشنهاد نمود.

عملکرد و اسیدهای چرب بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fischer & C.A. Meyer) در کشت مخلوط با خرفه (Portulaca oleracea L.) تحت تاثیر مالچ و کود زیستی Keywords:

اسیدهای چرب , ضریب ازدحام نسبی , کشت مخلوط , کود زیستی , مالچ