روش شناسی حل منازعات مذهبی در آموزه های رضوی

منازعات مذهبی امری است مورد اهتمام صاحبان اندیشه و حکمت تا جایی‎که تلاش آنان را در جهت حل‎وفصل مسالمت‎آمیز آن برمی‎انگیزد. در این راستا، انسانهای بزرگ با رفتار عدالت گونه خود و به دور از هرگونه افراط و تفریط،  به‎واسطه رعایت حقوق دیگران و برخورد منصفانه، جامعه انسانی را در مسیر ترقی و تکامل مادی و معنوی، هدایت خواهند کرد. پژوهش حاضر با بهره گیری از منابع معتبر تاریخی و به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده و به این پرسش پاسخ داده است که «امام‎رضا (علیه ا‎لسلام) از چه روشی برای حل منازعات مذهبی استفاده می‎کرده‎اند؟». حضرت برای حل منازعات مذهبی و فرقه ای، رویکرد تکثرگرایی (پلورالیسمی) نداشته اند که باعث شود جامعه انسانی در سردرگمی فکری و اعتقادی رها شود، بلکه ایشان در عین اثبات حقانیت اعتقادات صحیح و نیز تبیین و تشریح اشکال‎های وارده بر غیر آن، با تاکید بر اصل مخاطب‎شناسی و موضوع‎شناسی و  با رعایت عدالت، انصاف و احترام نسبت به همگان و بدون ایجاد اختلاف، با آگاهی کامل از تمام جوانب امور و مباحث، در گفتگوهایی هدفمند و هدایت‎کننده در  قالب مناظرات، بحث های علمی و منازعات مذهبی را پاسخ داده و آن‎ها را حل‎وفصل می‎کرده‎اند.

Keywords:

روش شناسی , منازعات مذهبی , آموزه هایرضوی , گفتگو , مناظرات