ارائه الگوی بهینه در صنعت گردشگری درشهرهای ساحلی مازندران (مطالعه موردی: شهرستان چالوس) براساس مدل swot

ساختار شکنی های نگرش پسامدرن در فرایندی تکثرگرا و مرکز گریز به تمایززدایی از تمامی عرصه های زندگی مدرن منتهی گردید. یکی از این تمرکز زدایی مابین کار و اوقات فراغت می باشد که گردشگری را به عنوان گونه ای از گذران اوقات فراغت دریک هم تنیدگی کامل با کار قرارداده و به جزئی از زندگی معاصر تبدیل کرده است. امروزه با افزایش امکانات زندگی مثل وسایل حمل ونقل زمینی، هوایی، دریایی و افزایش اوقات فراغت، درآمد و طول عمر مردم، افراد بیش از هرزمان دیگری به گردش و مسافرت می پردازند، به ویژه ساکنان نقاط شهری به دلیل آلودگی شهرها و مشکلات ناشی از زندگی ماشینی بیشتر به مسافرت و گردش در دامان طبیعت و نقاط آرام در نواحی روستایی علاقمند هستند. امروزه صنعت گردشگری در دنیا، یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورها است و به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی جهان، جایگاه ویژه ای دارد. از اینرو بسیاری از کشورها در رقابتی نزدیک و فشرده، در پی افزایش بیش از پیش منافع و عواید خود از این فعالیت بین المللی هستند به طوریکه بنا بر آمار بانک جهانی در سال 2000 میلادی تعداد گردشگران در سرتاسر جهان بالغ بر 701 میلیون نفر بوده و از این جریان گردشگری مبلغی حدود 475 میلیارد دلار به طور مستقیم وارد چرخه اقتصادی جهان شده است. گردشگری به عنوان یک عامل اقتصادی عمده و بسیار موثر در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته و با اینکه بدون شک تنها راه توسعه نیافته را فراهم آورد. با توجه به اوضاع کنونی گردشگری، امروزه ادعای آنتونیوسا ویکنان، دبیرکل سازمان جهانی گردشگری در سال 1989 مبنی بر اینکه گردشگری در پایان قرن بیستم به صنعت شماره یک جهان تبدیل خواهد. تا حد زیادی به اثبات رسیده است. در دوران ما گرشگری روستایی یکی از مردمی ترین انواع گردشگری محسوب می شود. و بنا به گفته مسئولین سازمان سالیانه بیش از 70 درصد گردشگران در همکاری و توسعه اقتصادی تفریحات (OECD) کشورهای صنعتی جهان، از انواع روستایی برخوردار می گردند.